(بازآفرینی کاربری خانه به مدرسه معماری با رویکرد معماری مشارکتی)

تماس اجتماعی سرآغاز برقراری تعاملات اجتماعی بین افراد است که منجر به شکل گیری روابط اجتماعی می شود. شکل گیری این تماس ها و کسب تجارب اجتماعی مستلزم وجود قرارگاه های کالبدی است. ایجاد فضاهای عمومی در مقیاس های مختلف شهری در دهه های اخیر چالشی در جهت رفع نیاز اجتماعی انسان به فضاهای عمومی بوده است. حضور افراد در این فضاها منجربه اجتماع پذیری فضای عمومی و عاملی در جهت موفقیت فضاست. تئوری های متعددی نیز در زمینه های روان شناختی و همچنین جامعه شناسی گویای این امر هستند که طراحی هدفمند فضاهای عمومی، ازجمله عوامل موثر در تشویق افراد برای برقراری تعاملات اجتماعی با یکدیگر و ترغیب و ایجاد انگیزه برای حضور آن ها در این فضاهاست. در این پژوهش به بازآفرینی طراحی داخلی خانه به مدرسه ی معماری با رویکرد معماری مشارکتی می پردازیم . در این پروژه ابتدا به معرفی موضوع و بررسی پارامترهای متعدد تاثیرگذار پرداخته شد.هدف اصلی پروهش افزایش تعامل اجتماعی و مشارکت بین دانش آموزان و کارکنان با یک دیگر است که در راستای آن پرسش ها و فرضیاتی نیز مطرح شد که در انتها به آنها پاسخ داده شده است . در ادامه مبانی نظری کلمات کلیدی : بازآفرینی ، خانه، مدرسه معماری ، معماری مشارکتی شناسایی و مفهوم هر یک از آنها و تاثیر آنها بر یک دیگر به صورت جداگانه بررسی شد . روش تحقیق این پژوهش به صورت کیفی با استفاده از روش میدانی و کتابخانه ای به کمک عکس برداری ، فیش برداری و بررسی نمونه های موردی و به صورت کمی با استفاده از طراحی پرسشنامه بر اساس طیف لیکرت و تحلیل آن به کمک نرم افزار spss پرداختیم . نکته ی مهم در این مرحله از پژوهش بررسی روایی و پایایی سوالات پرسشنامه بود که طی چند مرحله بررسی و انجام شد بعد از نتیجه گیری کلی مطالعات به شاخص های کلی طراحی برای بازآفرینی طراحی داخلی رسیدیم و الگو هایی ارایه شد .

کلیدواژه ها:

بازآفرینی ، خانه ، مدرسه ، معماری مشارکتی