اخلاق حرفه ای در آموزش مجازی وچالشی به نام کروناویروس ۲۰۱۹:مروری نظامند (محور کنگره: فرهنگ و اخلاق حرفه ای در آموزش مجازی)
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 277
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ENEIMED04_046
تاریخ نمایه سازی: 25 مرداد 1402
چکیده مقاله:
مقدمه: در سال های اخیر تغییر و تحول گسترده در ابعاد گوناگون زندگی، به ویژه نظام های آموزشی با رشد روز افزون فناوری اطلاعات و ارتباطات، میسرگردیده است. با مطرح شدن آموزش مجازی، به عنوان رویکردی از کاربرد فناوری اطلاعات و ارتباطات در حوزه آموزش و فرآیند یاددهی یادگیری به عنوان شیوه آموزش در دوران شیوع بیماری کووید ۱۹، اصول اخلاق در فرآیند آموزش و یادگیری نیز دستخوش تغییرات شده است. از این رویکی از مهمترین معایب و چالش های آموزش های مجازی، بحث اخلاق حرفه ای ست و اخلاق در آموزش مجازی پیشگیری از بروز مصادیق گوناگون غیراخلاقی در محیط آموزش مجازی میباشد. لذا مطالعه فعلی با هدف مروری بر اخلاق حرفه ای در آموزش مجازی در اپیدمی کرونا صورت پذیرفت.روش کار: این مطالعه با مروری برپایگاه های داده ای Google scholar، Scopus, Sciencedirect، PubMed با کلید واژه ها های کرونا ویروس ۲۰۱۹، آموزش مجازی، اخلاق حرفه ای در بازه زمانی ۲۰۲۱-۲۰۱۹ و با استفاده از معیارهای ورودی چون دسترسی به متن کامل مقالات، استخراج مقالات در بازه ی زمانی مذکور و در نظر گرفتن مقالاتی که به بررسی آموزش مجازی، اخلاق حرفه ای در بازه ی زمانی شیوع این ویروس به عنوان بیماری نو ظهور در سراسر جهان پرداخته بودند، توسط محقق انجام شد. در ابتدا تعداد ۲۰ مقاله استخراج شد که پس از بررسی اولیه و با در نظر گرفتن عنوان مطالعه، ۱۰ مقاله به دلیل مرتبط نبودن با عنوان از روند مطالعه حذف و۵ مقاله نیز به دلیل نداشتن معیارهای ورود حذف و در نهایت پس ازغربالگری نهایی، تعداد ۵ مقاله به مطالعه وارد و مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: اصول اخلاق حرفه ای در محیط آموزش مجازی، دشوارتر از آموزش سنتی در کلاس های درس حضوری می باشد. ازسویی مدرنیته ابزار کافی برای نظارت و کنترل براین نوع آموزش را نداشته و این خلا ابزاری و تکنولوژی سبب بروز مسائلی جدی در اخلاق حرفه ای شده ونحوه حضوردرکلاس های غیرحضوری و چگونگی شرکت درآزمون های آنلاین را تحت تاثیر قرارداده است.هم چنین یافته ها حاکی از عدم آشنایی دانشجویان با عناصر اخلاقی و رعایت آداب و رفتارهای حرفه ای در کلاس های مجازی دانشگاه ها بوده و این امر موجب برخی از مصادیق غیراخلاقی همچون:سرقت ادبی و نقض حقوق مالکیت فکری ترویج و تبلیغ ضدارزشها، استراق سمع و عدم پایبندی به امانتداری و..... میشود. یافته ها هم چنین اهمیت یادآوری و اجرای اصول اخلاقی توسط اساتید را اشکار ساخت. نتیجه گیری: لازم است متخصصان آموزش و مدرسان و اساتید دانشگاه پیش از گذشته به مساله اخلاق، فرهنگ و رفتار در محیط آموزش مجازی در اپیدمی کووید ۱۹ بیندیشند. لذا شناخت وضعیت مطلوب اخلاق در آموزش برای دستیابی به رشد اخلاقی سازمان ضروری است و رویکرد روانشناختی به اخلاق(الگوهای رفتاری ارتباطی) در تبیین آن رهگشاست. پرکردن خلا ضعف اخلاق حرفه ای که با شیوع بیماری کرونا عیان تر و وسیع تر گشته نیازمند ایجاد تغییردر حوزه بینشی و عاطفی، نگرشی و رفتاری مدیران ارشد آموزشی کشور می باشد. بدین معنا که در وهله اول ضرورت پرداختن به پرورش اخلاق حرفه ای درفراگیران را درک کنند، جهت گیری های خود را به سمت این موضوع سوق دهند و در نهایت به صورت عملیاتی ورفتاری این مقوله را در دستور کارخویش قرار دهند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
راضیه شیرزادگان
کارشناس ارشد پرستاری، عضو هییت علمی دانشگاه ازاداسلامی درود، درود، ایران
سیده آزاده موسی پور
کارشناسی ارشد گروه پرستاری دانشگاه علوم پزشکی اهواز
ناهید محمودی
کارشناس ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه علوم پزشکی ابادان، ابادان، ایران