رضایت و عدم رضایت": مروری بر تضاد دیدگاه های دانشجویان نسبت به آموزش مجازی در دوران پاندمی کرونا (محور کنگره: کیفیت و اثربخشی آموزش مجازی)

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 181

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ENEIMED04_035

تاریخ نمایه سازی: 25 مرداد 1402

چکیده مقاله:

مقدمه: در پی همه گیری کووید۱۹، آموزش مجازی جایگزین روش تدریس حضوری در کل دانشگاه های کشور شد. با توجه به تغییر شرایط آموزش و لزوم استفاده از آموزش مجازی نیاز است کیفیت و اثربخشی آن به طور گسترده و از تمامی جوانب مورد ارزیابی قرار گیرد. از جمله روش های ارزیابی کیفی شیوه های تدریس بررسی دیدگاه فراگیران است. لذا مطالعه ی حاضر با هدف مروری بر دیدگاه دانشجویان از آموزش مجازی در دوران کرونا انجام شد.روش کار: پژوهش حاضر از نوع مروری روایتی است. جهت انجام مطالعه، مقالات فارسی و انگلیسی موجود در پایگاه هایgoogle scholar, PubMed, MEDLINE, Scopus، web of scienceدر محدوده ی زمانی اسفند۱۳۹۸ تا شهریور۱۴۰۰ و بر اساس کلیدواژه های فارسی آموزش مجازی، دانشجویان، کووید۱۹ و انگلیسی virtual education, students, covid۱۹ بررسی شد. ارزیابی کیفی مطالعات با استفاده از ابزارهای ارزیابی و نقد مطالعات توصیه شده موسسه جوانا بریگز (Joanna Briggs Institute) انجام شد. نحوه تحلیل داده های موجود در مقالات، بصورت روش تحلیل محتوای کیفی بود.یافته ها: تعداد مقالات مرتبط با موضوع تحقیق حاضر، ۲۷مقاله بود که پس از حذف مقالات مشابه، ۲۳ مقاله جهت بررسی انتخاب شدند. تحلیل داده ها منجر به پدیدار شدن دو طبقه ی اصلی "رضایت از آموزش مجازی" با دو زیر طبقه (مدیریت بهینه زمان و ایجاد یک محیط آموزشی نوین و فناورانه) و "عدم رضایت از آموزش مجازی" با سه زیر طبقه (فراهم نبودن زیرساخت ها، نقص در معرفی درس به دانشجویان و عدم تعامل مناسب بین استاد و دانشجو) شد. نتیجه گیری: نتایج نشان داد آموزش مجازی با وجود مزیت های فراوان، با محدودیت هایی روبرو است که کیفیت و اثربخشی آن را تحت تاثیر قرار می دهد. لذا پیشنهاد می شود ضمن تامین زیرساخت ها، تدابیر لازم در جهت افزایش کیفی تدریس و تعامل و بازخورد بین استاد و دانشجو صورت گیرد.پیام برای سیاست گذاران: با توجه به تداوم حضور کووید ۱۹ و ضرورت استفاده از روش آموزش مجازی در تدریس دانشجویان، از سیاست گذاران و مسئولین ذیربط انتظار می رود، توجه ویژه ای در جهت رفع موانع و محدودیت های تاثیرگزار بر کیفیت این شیوه آموزشی داشته باشند. با توجه به سیاست گذاری دولت برای بازگشایی دانشگاه ها در ماه های آتی سال جاری، بهره گیری از ظرفیت های آموزش مجازی در کنار آموزش حضوری (آموزش به صورت ترکیبی) پیشنهاد می گردد.

نویسندگان

فاطمه منصوری

کارشناسی ارشد پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی زینب (س)، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت، ایران

آذر درویش پور

دکترای پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی زینب (س)، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت، ایران- مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر بر سلامت، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت، ایران