ارزیابی صفات مورفولوژیکی و بیوشیمیایی در گیاهچه های چهار رقم زودرس و دیررس سیب زمینی در شرایط درون شیشه ای

هدف: با توجه به اهمیت سیب زمینی در اقتصاد و تغذیه انسان، نیاز به تولید بذرهای سالم از طریق کشت بافت جهت بالا بردن کیفیت غده و در نهایت حفظ عملکرد محصول، محسوس می باشد. در این راستا، هدف پژوهش حاضر ارزیابی صفات مورفولوژیکی و بیوشیمیایی در گیاهچه های چهار رقم زودرس و دیررس سیب زمینی در شرایط درون شیشه ای است.مواد و روش ها: چهار رقم تجاری سیب زمینی به صورت ریز نمونه های تک گره، در محیط کشت MS فاقد هرگونه مواد تنظیم کننده رشد گیاهی، کشت داده شد. گیاهچه ها پس از ۵ هفته رشد کردند. گیاهچه ها از نظر صفات مورفولوژیکی (تعداد گیاهچه های تولید شده از یک گیاهچه، طول ساقه، تعداد انشعابات، گره، ریشه و ریزغده) و همچنین صفات بیوشیمیایی (محتوای کلروفیل a، b، کاروتنوئید، آنتوسیانین، فعالیت آنزیم کاتالاز و فعالیت آنزیم پلی فنل اکسیداز) مورد ارزیابی قرار گرفتند.یافته ها: در صفات مورفولوژیکی، رقم دیررس ساتینا، تعداد گیاهچه و طول ساقه، و رقم زودرس سانته، تعداد ریشه بیشتری را نسبت به سایر ارقام نشان دادند. در بررسی صفات بیوشیمیایی، رقم دیررس آگریا از نظر مقدار رنگیزه ها و آنزیم کاتالاز، نسبت به سایر ارقام برتر بود.نتیجه گیری: در شرایط رویشی یکسان، ارقام مختلف در صفات رویشی و بیوشیمیایی پتانسیل متفاوتی دارند. الگوی رشد ژنوتیپ های مختلف با سنتز مواد غذایی و سطوح متفاوت هورمون های داخلی و توازن مابین آنها تعیین می شوند و در نتیجه پاسخ های گوناگونی نسبت به شرایط محیط کشت می دهند.مطالعه حاضر نشان داد که در شرایط رویشی یکسان، ارقام زودرس ساتینا از نظر صفات رویشی و آگریا از نظر مقدار رنگیزه ها می توانند برای کشت های انبوه انتخاب شوند.

کلیدواژه ها:

شرایط درون شیشه ای ، محیط کشت MS ، کلروفیل ، کاروتنوئید ، آنتوسیانین ، کاتالاز ، صفات مورفولوژیکی ، صفات بیوشیمیایی ، سیب زمینی