رابطه سبک های دلبستگی و شیوه های حل تعارض در زنان متاهل

چکیده هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه سبک­ های دلبستگی و روش ­های حل تعارض در بین زنان متاهل است. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی و جامعه آماری کلیه دانشجویان زن متاهل دانشگاه­ های دولتی شهر تهران هستند که به صورت تصادفی ساده، سه دانشگاه، تهران، شهید بهشتی و الزهرا(س) انتخاب شدند، در هر دانشگاه، دانشجویان به طور مساوی از هر یک از چهار گروه آموزشی فنی، علوم انسانی، علوم پایه و هنر، به روش در دسترس انتخاب شدند. حجم گروه نمونه شامل ۲۱۰ دانشجوی متاهل زن می­باشد. ابزارهای اندازه ­گیری شامل: ۱)پرسشنامه تجارب شخص در روابط صمیمانه (که به ارزیابی سبک­ های دلبستگی می­ پردازد، والر، فرالی و برنان). ۲)پرسشنامه شیوه­ های حل تعارض (آرکر، دیسای و سالتزمن) می­ باشد. داده ­ها با استفاده از ضریب همبستگی و رگرسیون گام به گام از طریق نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاصل از تحلیل داده­ ها نشان می­ دهد بین شیوه­ های حل تعارض با سبک ­های دلبستگی ایمن و اضطرابی رابطه معناداری وجود دارد. این رابطه در مورد سبک دلبستگی ایمن و شیوه مذاکره (درجهت مثبت) و بین سبک دلبستگی ایمن و شیوه خشونت روانی (در جهت منفی) در سطح ۰۱/۰< P قوی­تر بود. همچنین سبک دلبستگی اضطرابی با شیوه­ های حمله جسمانی و خشونت روانی (درجهت مثبت) و با شیوه مذاکره (در جهت منفی)، رابطه معناداری دارد. همچنین براساس نتایج تحلیل رگرسیون، سبک دلبستگی ایمن، بهترین پیش ­بینی کننده برای شیوه مذاکره و خشونت روانی است. سبک دلبستگی اضطرابی توان تبیین شیوه مذاکره را نیز دارد.

کلیدواژه ها:

کلید واژه: سبک های دلبستگی ، شیوه های حل تعارض ، زنان متاهل