کاربرد مقصوره در معماری اسلامی مطالعه موردی (مسجد جامع استان قزوین)

مسجد در اسلام مانند کلیسا در مسیحیت، بنایی که منعکس کننده بسیاری از سنت های معماری بومی می باشد. انعطاف پذیری ذاتی، بی تفاوتی نسبت به نمای خارجی و تاکیدی متقابل بر داخل، از خصوصیات برجسته ی معماری مساجد به شمار می رود. در دوران اموی بود که عناصری چون مقصوره به مساجد الحاق شدند. مقصوره به صورت حصاری در نزدیکی محراب برای حفاظت از خلیفه و حاکم ساخته می شد. در مساجد مقصوره، به فضای جداشده با پرده یا جداساز گفته می شود که برای ادای نماز و یا قرار دادن سایر بخش ها تفکیک می گردد. اهمیت طاق جعفری یا مقصوره خمارتاش، گذشته از رفعت بنا نفس کتیبه های نادر او می باشد که این بقعه معظم را در زمره یکی از آثار مهم هنر اسلامی قرار داده است. در این بحث ابتدا نگاهی به مفهوم مقصوره در معماری ایرانی و رابط جهانی شدن و معماری ایرانی-اسلامی می پردازیم و سپس به جایگاه مقصوره در معماری ایرانی اسلامی و بطور خاص مسجد جامع قزوین در تاریخ و فرهنگ ایران و اسلام توجه خواهیم نمود.

کلیدواژه ها:

معماری مساجد اسلامی ، مسجد جامع قزوین ، مقصوره خمار تاشی