تاثیر هشت هفته تمرین اصلاحی برعوارض شست کج وضعیتی پسران دبیرستانی شهر مشهد

هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر یک دوره ۸هفته ای حرکات اصلاحی بر برخی عوارض شست کج وضعیتی بوده است. تحقیق حاضر از نوع تحقیقات نیمه تجربی و میدانی می باشد. دانش آموزان پسر مقطع متوسطه که دارای شست کج می باشند با محدوده سنی ۱۸-۱۵ ساله شهر مشهد درسال ۱۴۰۱-۱۴۰۰ جامعه آماری این پژوهش را تشکیل می دهند. نمونه آماری که به روش خوشه ای – مرحله ای از جامعه آماری انتخاب شد شامل ۳۰ نفر می باشد(۱۵ نفر درگروه آزمایش و ۱۵ نفر درگروه کنترل). ابرازهای مطالعه شامل:گونیامتر ، خط کش سنجش درد ، شاخص CSI، صفحه ثبت نقش کف پا، پودر منیزیم بود. متغیر مستقل پژوهش ۸ جلسه تمرین اصلاحی بود. برنامه تمرینی هر جلسه شامل گرم کردن عمومی و تمرینات اصلاحی کششی و قدرتی بود.تمریناتی که به تقویت عضلات دور کننده بلند شست، نازک نئی بلند، عضلات قدامی ساق پا و کشش عضلات نزدیک کننده شست و خلفی ساق می پردازد تا به بازگرداندن زاویه شست کج وکاهش پرونیشن پا کمک کند. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها و رسم نمودارها از نرم افزار SPSS ۱۸ استفاده شد. بخش آمار توصیفی از شاخص های میانگین، انحراف استاندارد استفاده شده است و در بخش آمار استنباطی برای مقایسه برون گروهی داده ها از T مستقل و برای درون گروهی از T زوجی استفاده شد. نتایج حاکی از آن بود که تمرینات اصلاحی بیشترین تاثیر را درکاهش درد داشته اند و زاویه شست، دامنه حرکتی و شاخص قوس کف در پیش آزمون و پس آزمون تغییر قابل ملاحظه ای نداشته است.

کلیدواژه ها:

شست کج ، حرکات اصلاحی ، زاویه شست کج ، دامنه حرکتی ، درد ، شاخص قوس کف پا.