حد و مرز آزادی بیان و عقیده در نهج البلاغه

بحث آزادی بیان و عقیده یکی از بحث انگیزترین موضوعات جوامع بشری در دنیای معاصر است زیرا این مقوله به دلیل ماهیت خاصی که دارد، از طرفی جزء مهم ترین حقوق اساسی افراد در جوامع بوده و از سوی دیگر: همواره با منافع ارباب قدرت و دیدگاه های اقتدارگرایانه به نحوی در تعارض بوده است. در نهج البلاغه مقوله ی آزادی اهمیت فراوانی دارد. بر مبنای اسلام، ازآنجاکه انسان موجودی آزاد است، همواره باید حریم آزادی او حفظ گردد، لذا آزادی حق فطری هر انسانی می باشد و از او قابل سلب نیست. سیره عملی حضرت علی (علیه السلام) و توصیه به کارگزاران خود در اهتمام به اصل آزادی بیان در اجتماع و سیاست، اهمیت آن را به منصه ظهور می رساند. هدف از این پژوهش بررسی تحلیلی حد و مرز آزادی بیان و عقیده و فوائد و آثار آن در نهج البلاغه است که با روش تحلیل محتوا تلاش شده است به این موضوع پرداخته شود، بر این اساس این نتیجه حاصل شد که امام علی (ع) در نهج البلاغه اهمیت زیادی در آزادی بیان و عقیده قائل است و بهترین فایده و اثر مطلوب آزادی بیان و عقیده را احترام به کرامت انسانی می دانند.

کلیدواژه ها:

آزادی بیان ، آزادی عقیده ، آزادی اندیشه ، کرامت انسانی