بررسی نقش پایداری و امنیت در فضای سبز شهری با دیدگاه بهبود کیفیت زندگی

منظور از کیفیت زندگی توجه به شاخص های اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی، محیطی و روانی در دو وجه عینی و ذهنی در روندبرنامه ریزی ش هری است و دارای مفهومی چند بعدی و تابع دو مولفه امنیت و پایداری میباشد. امنیت در فضای شهری به این معنی استکه شهروندان بتوانند آزا دانه جابجا شون د، با همشهریان خود ارتباط برقرا ر کنند و به فعالیتهای اجتماعی بپردازند، بدون اینکه با تهدید،خشونت، آزار و اذیت جسمی و روحی یا نابرابری جنسی مواجه شوند. از طرفی مولفه پایداری تضمین کننده امنیت و بهبود کیفیت زندگیمی باشد. حال توسعه ای را پایدار نامند که نیازهای فعلی را برآورده سازد، بدون اینکه توانایی نسل های آینده برای بر آوردن نیازهایشان را بهخطر بیاندازد. این تحقیق مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای، میدانی، اسناد و پژوهش های مرتبط می باشد. عمده روشهای استفاده شده برایجمع آوری اطلاعات مربوط به مولفه های امنیت، احساس امنیت و پایدار ی از طریق تهیه ی پرسشنامه می باشد. برای تجزیه و تحلیل داده-های حاصل از پرسشنامه و مطالعات میدانی و کتابخانه ای از روشها و ابزارهای مختلفی از جمله: نرم افزا ر SPSS ، رو ش SWOT ، روشقیاسی استقرایی، تحلیل عاملی اکتشافی، تحلیل روابط خاکستری، روش فازی و استدلال ممدان ی، طیف لیکر ت، مدل AHP استفادهشده است. بررسی ها نشان داد که با بهره گیری از طراحی مناسب، مدیریت هوشمندانه و برنامه ریزی میتوا ن فضاهای سبز شهری را ارتقاءبخشید تا علاو ه بر افزایش سطح سرانه ی فضای سبز و کاربردهای اکولوژیک آن در راستای توسعه ی پایدار شهری، از کاربردهای اجتماعیآن که منجر به افزایش مشارکت اجتماعی، امنیت و احساس امنیت میا ن مردم می گردد، برخوردار شویم و بدین ترتیب گامی در راستایافزایش کیفیت زندگی شهری برداریم. همچنین مشاهدات حاکی از آن است که بازطراحی هدفمند فضای سبز شهری میتواند سببافزایش کیفیت زندگی گردد که از نتایج آن، حفظ جمعیت و جلوگیری از مهاجرت میباشد. این مساله خود سبب حفظ امنیت شهری وایجاد پایداری در منطقه، خصوصا مناطق مرزی کشور میگردد. بنابراین وجود فضاهای سبز شهری استاندار میتواند نقطه ی عطفی درایجاد شهرهایی ایمن و پایدار باشد.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، مشارکت اجتماعی ، احساس امنیت ، منظر پایدار شهری