واکاوی چارچوب بازآفرینی میراث مبنا در شبکه فضاهای شهری محلات تاریخی

مراکز تاریخی شهرها به وسیله شبکه ای از فضاها و توده ها با لایه های فرهنگی و میراثی از دورههای کهن شکل گرفته ورشد یافته است و استخوان بندی آنها در جریان سیر تاریخی تکامل می یابد، لذا عنصری پویا و زنده به شمار می رود. باایجاد استخوان بندی ثابت و پیوسته در گذر تاریخ، پیوند گذشته، حال و آینده ی فرهنگ و کالبد یک جامعه برقرار گشتهو ارزشها و میراث نسل های متوالی، به هم متصل و منتقل میگردد. به بیانی دیگر ارتقای ارزشهای میراثی جامعه با بهمپیوستن پاسخ های کالبدی و فضایی در کنار پیوند فرهنگ و آیین دنبال می شود. در شهرهایی با بافت تاریخی به واسطهطرح های توسعه شهری، بافت شهری به گونه ای شکل گرفته که ارتباط بین عناصر مختلف قطع شده و ساختار منسجمبافت از بین رفتهاست. زوال کالبدی و کارکردی ساختار بافت تاریخی، متشکل از مراکز محلات و گذرها منجر به گسستفضایی میان مراکز محلات با هم و در داخل هر محله انفصال بین عناصر مختلف محله و از بین رفتن میراث شهریتجدیدناپذیر گردیده است. در این مقاله سعی شده مفهوم میراث و ارزش آن در فرآیند بازآفرینی مورد تبیین واقع شود وضمن شناخت بازآفرینی فضای شهری و تفکرات شبکه ای در طراحی آنها، الگوی مفهومی بازآفرینی میراث مبنا ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

بازآفرینی ، میراث شهری ، شبکه فضاهای شهری ، محله تاریخی