تجلی هویت بصری در معماری ایران با بهره گیری از گرافیک محیطی

سیطره و نفوذ تکنولوژی در استفاده از زبان بصری برای ارتباط و پیام رسانی آسان با مخاطراتی همچون به حاشیه راندهشدن فرهنگ های بومی همراه بوده است. مخدوش شدن سیمای شهرها، جایگزینی عناصر نامانوس و ناپدید شدن کهنالگوهای ایرانی، بخشی از نشانه های مخاطرات گفته شده است . گرافیک محیطی به مثابه کاتالیزور و عاملی جهت سهللوصول و عامه فهم کردن مفاهیم گنگ است. امروزه در بهره گیری از گرافیک محیطی توجه به مسئله فرهنگ و هویتاپرانی-اسلامی به لحاظ بصری و به لحاظ محتوایی کمتر مورد توجه طراحان قرار گرفته است. این پژوهش با هدفبررسی و شناخت المان های هویت ساز معماری، اصول و مفاهیم پایه ای هویت معماری ایرانیاسلامی. عناصر اصلیگرافیک محیطی و ارتباط آن با هویت بصری انجام گردیده است. روش تحقیق پژوهش توصیفی- تحلیلی با جمع اوریاطلاعات به صورت کتابخانه ای بوده است. سه اصل وحدت در کثرت. سیر از ظاهر به باطن و انطباق محیطی به عنواناصول هویت ساز معماری ایرانی و نقش فاکتور های گرافیک محیطی از جمله رنگ، نور، بافت (شکل و فرم) نمادها ونشانه ها در تجلی هویت بصری در معماری ایرانی - اسلامی بررسی گردید.

کلیدواژه ها:

فرهنگ ، هویت بصری ، معماری ایرانی ، گرافیک محیطی