ادراک، معماری و موسیقی

؛"من معماری را موسیقی یخ زده می نامم"; این بیانیه مشهور توسط گوته نقل شده است. به همین ترتیب از دیدگاهی دیگر، زناکیس اعلام می کند که"موسیقی معماری در حرکت است". دو عبارت مذکور، از دیدگاه معمار و آهنگساز تئوریسین، وجود رابطه متقابل قوی بین موسیقی و معماری را علیرغمتفاسیر متفاوتی که برای هر گزاره وجود دارد، بیان میکند. هر دو هنر با استفاده از نسبت های کمی و اعداد از مواد اولیه خود (صوت و مصالح)، فضایی راخلق میکنند که ماهیتی کیفی دارد؛ بنابراین جدای از روابط متقابل قیاسی و فنی بین معماری و موسیقی، روابط متقابل بین درک ویژگیها در میانموسیقی و معماری نیز وجود دارد. یکی از مسائل کلیدی و مهم برای شناخت بیشتر حوزهی هنر، تبیین مسائلی است که سبب تفاوتها و شباهتها درواکنش های مخاطبان آثار هنری میشود که در حوزه شناخت شناسی نیز جای میگیرد. یکی از عوامل تاثیرگذار در این زمینه درک و دریافت مخاطباناز این گونه آثار میباشد. هنر، گفت و شنود هنرمند است با مخاطب؛ هنر گفت است و نقد مخاطبان شنود. معماری نقش ویژهای در ساختاربندی محیطفیزیکی دارد، بنابراین حلقه ای بین اقدامات معماران و استفاده کنندگان از ساختمان هایی که طراحی می کنند بسته می شود. معمار با شناخت سلایق وترجیحات هنری کاربران (فرآیند شناختی و ادراکی مخاطب) ساختمان را بگونه ای طراحی می کند که تجربیات مناسب را برای کاربرانی غیر از خودش رافراهم کند. این پژوهش با روش تحلیلی- توصیفی و براساس داده ها و اطلاعات حاصله از مطالعه منابع کتابخانه ای، اسناد و نوشته های مربوط به این امر، با مقایسه اشتراکات و ترجیحات هنر معماری و موسیقی، به بررسی ادراکی روابط بین آنها می پردازد. معمار با دراختیار داشتن این اطلاعات، امکانطراحی بنایی را دارد که میتواند نیازهای (هم عملکردی و هم زیباییشناختی) استفاده کنندگان را برآورده سازد و در راستای ایجاد معماری فاخر وماندگار گام بردارد.

کلیدواژه ها:

ادراک ، موسیقی ، ترجیحات معماری ، ترجیحات موسیقی ، ادراک هنر