طراحی اورژانس بیمارستان با چهار سطح درمانی و بستری

فضاهای درمانی از بناهای درجه اول از نظر اهمیت می باشند و با توجه به ماهیت عملکردی این فضاها و نقش آنها درسطح سلامت جوامع و نیاز روز افزون به ساخت و توسعه این بناها در کشور، اهمیت نوآوری در طراحی این مراکزمشخص می شود. اورژانس یکی از محیطهایی است که باید به طراحی محیطی آن توجه شود. این محیط باید دارایطراحی خاص و فضای مناسب حتی باشد. تاکنون اکثر اورژانسها در کشور ایران، بدون توجه به روحیات کاربران اصلیآنها و تنها با محوریت درمانی طراحی شده اند. این امر باعث میشود که بیماران، همواره هنگام مراجعه و بستری شدنبرای اعمال درمانی در این محیطها دچار نوعی ترس و اضطراب شوند که خود این نکته باعث کاهش تاثیر درمان بر رویآنها می شود. پژوهش حاضر با هدف بررسی «طراحی اورژانس بیمارستان با چهار سطح درمانی و بستری» می باشد. این پژوهش از نوع کاربردی و به روش توصیفی- تحلیلی و با فن پیمایشی انجام گرفت. بدین منظور، از طریق پیمایش داده -ها، بررسی نمونه ها و مدارک کتابخانه ای به موضوع طراحی و رویکرد آن پرداخته شد که پس از بررسی تطبیقی یافته هاو نتایج داده ها به تحلیل کیفی و محتوایی و تفسیر یافته ها در حول موضوع اقدام گردید که در نهایت پس از ارزیابی،آنالیز و رویکرد به ایده های اولیه طرح و آلترناتیوها، بهینه ترین گزینه انتخاب و منجر به شکل گیری موضوع شد.

کلیدواژه ها:

اوژانس ، سطح درمانی ، سیرجان ، بستری ، درمان