زیباشناسی و اهمیت آن در نقد هنر

در دوران مدرن با وجود جنبش آوانگاردیسم، تشخیص و درک آثار هنری غیر ممکن می شود و آن را تعریف ناپذیر می کند.تعریف ناپذیر بودن هنر جایگاه نقد را برای پاسخ به چیستی هنر پررنگ می سازد. زیباشناسی به مثابه اصولی که در خوانشو ارزیابی آثار هنری کاربرد دارد به کمک نقد می آید و زیباشناسی موضوع محوری نقد می شود. زیباشناسی در پیوند با نقد،عاملی برای ارزشیابی آثار هنری می شود. در دنیای امروز، با گسترش آثار هنری مدرن، آگاهی بخشی نسبت به مبانینظری و مسائل زیباشناسی در نقد هنر ضرورت بیشتری می یابد. لاجرم باید فلسفه موجود در زمینه زیباشناسی و نقد هنررا ابزاری یافت تا به یاری آن بتوان با تمرکز و دقت بیشتری ابعاد مختلف زیباشناختی یک اثر هنری مدرن را واکاوی کردو از زیبایی آن لذت برد. پژوهش حاضر به این نتیجه می رسد که نقد معتبر بدون پشتوانه زیباشناسی و فلسفه ممکننیست، که به واسطه آن میتوان برای تشخیص هنر بودن یا هنر خوب بودن مبنا و دلیلی قابل اتکا یافت. همچنین نظریهزیباشناسی، کارکرد هنر را بهترین روش برای نقد آثار هنری مدرن می شمارد که از کیفیات درونی اثر، تجربهزیباشناختی حاصل میشود. روش این پژوهش از طریق مطالعه کتابخانه ای و جستوجوی اینترنتی گردآوری شده اند.

کلیدواژه ها:

زیباشناسی ، نقد هنر ، تعریف هنر ، تجربه زیباشناختی