پهنه بندی و مکانیابی نیروگاه های خورشیدی با استفاده از AHP و GIS دراستان یزد

زمینه و هدف: به اتمام رسیدن سوختهای فسیلی، بشر را براین داشت تا به سمت انرژی­های تجدیدپذیر و قابل دسترس برود و بدین وسیله بتواند مشکلات زیست­محیطی ناشی از سوخت­های فسیلی را کاهش دهد. همچنین برای حل مشکل برق رسانی به مناطق دور و صعب­العبور، استفاده از انرژی رایگان خورشید می­تواند به عنوان یکی از گزینه­های مورد توجه قرار گیرد. هدف از این تحقیق تعیین معیارهای موثر در ایجاد نیروگاه های خورشیدی و پهنه بندی مناطق مستعد جهت احداث نیروگاه ها  در استان یزد می باشد.روش بررسی: دراین پژوهش، زیرمعیارهای اقلیمی شامل رطوبت نسبی، بارندگی سالیانه، ساعات آفتابی، طول روز و گردوغبار سال ۱۳۹۵ از ایستگاه­های رباط­پشت­بادام، میبد، یزد، مهریز، ابرکوه، بافق، هرات و مروست انتخاب گردید و از نرم­افزار ARC GIS جهت رقومی سازی لایه­ها و روش AHP به منظور وزن دهی زیر­معیارها و اعمال تمام وزن­ها در تک تک لایه­ها استفاده شد. ، همچنین با تکیه بر فراسنج­های اقلیم ، مناطق مستعدجهت استقرار نیروگاه خورشیدی در استان شناسایی شد.یافته ها: نتایج نشان داد که ساعات آفتابی سالانه، مهمترین فراسنج اقلیمی است که میزان انرژی دریافتی از خورشید را نشان می­دهد. بهترین مکان برای بهره­برداری از انرژی خورشیدی شهرستان­ رباط­پشت­بادام، مهریز، میبد و مروست در اولویت اول و پس از آن شهرستان یزد در اولویت دوم، شهرستان ابرکوه و هرات در اولویت سوم تشخیص داده شدند.بحث و نتیجه گیری: در نهایت مشخص شد که از لحاظ استقرار نیروگاه خورشیدی ۶۳/۱۳ درصد از مساحت استان در محدوده بسیار مطلوب، ۰۶/۲۳درصد در محدوده مطلوب، ۷۸/۳۶ درصد در محدوده متوسط، ۵۳/۲۶ درصد در محدوده نامطلوب قرار دارد.

کلیدواژه ها:

پهنه بندی ، انرژی خورشیدی ، پارامترهای اقلیمی ، روش AHP