ترکیب روش های تصحیح اریبی برونداد دما و بارش مدل های اقلیمی گزارش ششم در دشت همدان- بهار
محل انتشار: پژوهشنامه مدیریت حوزه آبخیز، دوره: 14، شماره: 27
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 377
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JWMR-14-27_007
تاریخ نمایه سازی: 22 مرداد 1402
چکیده مقاله:
چکیده مبسوط
مقدمه و هدف: استفاده از برونداد خام مدل های آب و هوایی منطقه ای در ارزیابی اثر تغییرات اقلیمی، به دلیل اریبی این داده ها چالش برانگیز است. براین اساس تصحیح اریبی این داده ها قبل از استفاده برای توسعه سناریوهای اقلیمی آینده ضروری است. هدف از این پژوهش ارزیابی عملکرد و معرفی ترکیب مناسب از روش های تصحیح اریبی فراسنجه های بارش و دمای کمینه و بیشینه ی شبیه سازی شده توسط سه مدل اقلیمی CMIP۶ می باشد.
مواد و روش ها: عملکرد پنج روش مقیاس بندی خطی، مقیاس بندی واریانس، مقیاس بندی شدت بارش محلی، تبدیل توان و نگاشت توزیع برای تصحیح اریبی برونداد سه مدل اقلیمی با استفاده از آماره های میانگین مربع خطای ریشه (RMSE)، کارایی نش- ساتکلیف (NSE)، ضریب همبستگی (r) و آزمون t استیودنت در دوره ی تاریخی (۲۰۱۴-۱۹۹۰) مورد بررسی قرار گرفت. در ادامه از میانگین برونداد سه مدل اقلیمی تصحیح اریبی شده توسط بهترین ترکیب از روش های مورد بررسی، برای پیش نگری فراسنجه ها تحت سناریوهای SSP۲-۴.۵ و SSP۵-۸.۵ در دوره ی آتی (۲۰۷۵-۲۰۵۱) استفاده شد.
یافته ها: بررسی های آماری نشان داد روش های مقیاس بندی واریانس، مقیاس بندی شدت بارش محلی و تبدیل توان برای تصحیح اریبی داده های مورد بررسی در مقایسه با سایر روش ها از خطای بیشتری برخوردارند و در مقایسه با داده های خام تفاوت معنی داری در سطح اطمینان ۹۵% ایجاد نکردند. دو روش مقیاس بندی خطی و نگاشت توزیع کمترین مقدار RMSE را در بازتولید فراسنجه های مورد بررسی به خود اختصاص دادند. ترکیب این دو روش برای پیش نگری داده ها نشان داد که میانگین بارش سالانه در منطقه ی همدان-بهار در آینده (۲۰۷۵-۲۰۵۱) تحت دو سناریوی SSP۲-۴.۵ و SSP۵-۸.۵ به ترتیب به مقدار ۲۸ و ۳۷ درصد کاهش خواهد یافت. همچنین میانگین سالانه دمای بیشینه تحت دو سناریوی SSP۲-۴.۵ و SSP۵-۸.۵ به ترتیب به مقدار ۰/۷ و ۱/۴ و دمای کمینه به مقدار ۰/۹ و ۱/۵ درجه ی سلسیوس افزایش خواهد یافت. بیشترین کاهش فصلی بارش نسبت به دوره ی مشاهداتی در فصل بهار تحت سناریوی SSP۵-۸.۵ و به مقدار ۱۹/۷۵ میلی متر برآورد شد. بیشترین افزایش فصلی دمای بیشینه و کمینه در مقایسه با دوره پایه به ترتیب در فصل زمستان (oC۶/۱) و بهار (oC۷/۱) تحت سناریوی SSP۵-۸.۵ پیش نگری شد.
نتیجه گیری: دو روش مقیاس دهی خطی و نگاشت توزیع برای کاهش اریبی برونداد سه مدل های اقلیمی در منطقه همدان-بهار مناسب می باشند و با توجه به افزایش دما و کاهش بارش پیش نگری شده در این منطقه، این مطالعه می تواند اطلاعات مفیدی را برای برنامه ریزی در مورد ذخیره ی آب باران، تغذیه ی سفره های آب زیرزمینی، انتخاب محصول، دوره ی کاشت، تناوب زراعی و شیوه های مدیریت محصول برای سازگاری با تغییرات اقلیمی در اختیار برنامه ریزان منابع آب و کشاورزی قرار دهد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
فرناز ارشادفتح
Sari University of Agriculture and Natural Sciences
علی شاهنظری
Sari University of Agriculture and Natural Sciences
محمود رائینی سرجاز
Sari University of Agriculture and Natural Sciences
یورن ایویند اولسون
Aarhus University
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :