بررسی روند بروز حاملگی ناخواسته و سقط عمدی در تهران: ۱۳۹۳- ۱۳۶۰

زمینه و هدف: هر ساله ۲۰۰ میلیون حاملگی در سطح جهان اتفاق می افتد، در حدود یک سوم آنها ناخواسته و نیمی از آنها به سقط منجر می گردد. مطالعه حاضر به منظور تعیین فراوانی بارداری ناخواسته و سقط عمدی در طی دوران باروری زنان در یک بازه زمانی ۳۳ ساله انجام گردید. روش کار: یک مطالعه مقطعی بر روی ۵۱۸ زن ۱۵-۵۵ سال ازدواج کرده ساکن تهران و دارای حداقل یک بارداری، در سال ۱۳۹۳  انجام گرفت. جهت گردآوری داده ها از، پرسش نامه ای حاوی سوالات مرتبط به خصوصیات فردی، جمعیت شناختی و سقط استفاده شد. بازه­های زمانی در دسته بندی ۵ ساله تقسیم شد. پس از جمع­­آوری داده­ها اطلاعات توسط نرم­افزارSPSS۱۶  تجزیه و تحلیل شد. سطح معنی داری در این مطالعه کمتر از ۰۵/۰ در نظر گرفته شد. نتایج: از ۹۶۶ بارداری از ۵۱۸ زن مورد بررسی، ۶۶۵ (۴/۶۸%) بارداری با برنامه­ریزی و ۳۰۷ (۶/۳۱%) بارداری ناخواسته بوده است. از بین ۲۴۹ سقط ۱۰۸ (۴/۴۳%) سقط خود به خودی، ۴۱ (۵/۱۶%) سقط به دلایل پزشکی و ۱۰۰ (۲/۴۰%) سقط عمدی شناسایی شد. درصد سقط های القایی در بارداری های ناخواسته از ۰% در سال­های ۶۰ تا ۶۵ به ۷/۴۱% در سه ساله ۹۰ تا ۹۳ افزایش پیدا کرده است. نتیجه گیری: در ایران با دگرگونی در عملکرد تنظیم خانواده و دسترسی و استفاده از روش های پیشگیری از بارداری، حاملگی ناخواسته و متعاقب آن سقط جنین شایع می باشد.

کلیدواژه ها:

Induced Abortion ، Unwanted Pregnancy ، Planned Pregnancy ، سقط القایی ، حاملگی ناخواسته ، حاملگی برنامه ریزی شده