رهیافتی بر ویژگی های ماگمای سازنده ی گابروهای شمال خمین برپایه ی شیمی کانیایی کلینوپیروکسن

سنگ های گابرویی منطقه سرکوبه به­صورت چندین توده نفوذی در شمال شهر خمین با سنی پسا کرتاسه بالایی در بخش شمالی پهنه­ی سنندج - سیرجان رخنمون یافته اند. این سنگ­های آذرین در واحدهای شیلی و آهکی به سن کرتاسه نفوذ کرده­اند. کانی­های اصلی تشکیل­دهنده­ی این سنگ­ها شامل پلاژیوکلاز، کلینوپیروکسن و کدر هستند. آنالیزهای نقطه­ای انجام شده روی کلینوپیروکسن­های این گابروها، بیانگر حضور کلینوپیروکسن نوع دیوپسید بدون هرگونه منطقه بندی شیمیایی در آن­هاست که دارای Mg# نسبتا بالای (۶۵/۰ – ۷۵/۰) است. بر مبنای زمین دما سنجی حداقل دمای تبلور کلینوپیروکسن­ها برابر با ۵۵۰–۷۰۰ درجه­ی سانتی­گراد بوده و فشار برآورد شده برای تشکیل کلینوپیروکسن کمتر از ۵ کیلوبار است. نسبت AlVI/AlIV کمتر از ۲۵/۰ بوده که نشان­دهنده­ی شرایط تبلور در فشار پایین برای ماگما گابرویی در این ناحیه است. از نظر تکتونوماگمایی ترکیب کلینوپیروکسن های این گابروها نشان دهنده­ی ماگمای بازی از نوع آلکالی درون­صفحه­ای (WPA) است. همچنین گریزندگی اکسیژن ماگما نیز نسبتا بالا بوده است.

کلیدواژه ها:

Mineral chemistry ، Clinopyroxene ، Tectonomagmatic ، Sarkoobeh ، Khomein ، Sanandaj – Sirjan. ، شیمی کانیایی ، کلینوپیروکسن ، تکتونوماگمایی ، سرکوبه ، خمین ، سنندج – سیرجان.