افزایش خوراک و محصولات پالایشگاه بندرعباس با اجرای طرح تزریق میعانات مارون و نفت هنگام به برج تفکیک واحد کاهش گرانروی

پس از جنگ جهانی اول و زیاد شدن روز افزون وسایل نقلیه موتوری، مصرف بنزین افزایش بسیار یافت ومحققین درصدد ابداع روشهای جدید جهت تولید بیشتر بنزین بر آمدند. روش شکستن حرارتی مولکولهاینفت خام از سال 1915 آغاز شد به طوری که در سال 1935 بنزین تولید شده از نفت به دو برابر مقدار آن از تقطیر مستقیم رسید که فرآیند شکست حرارتی که واحد کاهش گرانروی انجام می شود،یکی از آنها بود. واحدکاهش گرانروی باقی مانده برج خلاء واحدهای تقطیر را بعنوان خوراک دریافت و تبدیل به سوخت مایع و مقدار کمی نیز مواد سبک م یکند. در این مقاله واحد کاهش گرانروی پالایشگاه بندرعباس توسط نرم افزارپتروسیم شبیه سازی شد و استفاده از نفت خام هنگام و میعانات مارون به میزان 5000 بشکه در روز بعنوان خوراک ورودی به ظرف تفکیک در نظر گرفته و اثرات آنها بر روی مقدار تولید و کیفیت محصولات واحد کاهش گرانروی پالایشگاه بندرعباس بررسی شد. و در نهایت مورد تست میدانی قرار گرفت که در حاضر نیز ادامه دارد

کلیدواژه ها:

واحدکاهش گرانروی ، نرم افزار پتروسیم ، میعانات مارون و نفت هنگام ، و افزایش ظرفیت پالایشگاه