تاثیر تمرینات منتخب بر روی فاکتورهای آمادگی جسمانی در کادر ویژه نیروی انتظامی

هدف: تشخیص آمادگی جسمانی و ظرفیت عملکردی افراد نظامی از دغدغه های مهم نیروهای مسلح کشور است. هدف از انجام تحقیق حاضر، مقایسه عوامل آمادگی جسمانی در بین کادر نیروی انتظامی بود.روش شناسی: برای این منظور، ۲۰ نفر از کادر ویژه نیروی انتظامی به صورت نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شده اند. سپس این تعداد به دوگروه مداخله و گروه کنترل به طور تصادفی تقسیم شدند. به گروه مداخله تمرین های جسمانی در طول ۸ هفته داده شد. پس از ۸ هفته از هر دو گروه مداخله و کنترل آزمون­های آمادگی جسمانی (دراز و نشست، پرش جفت، بارفیکس، دو ۶۰ متر، تست چابکی، شنا و تست کوپر) گرفته شد. در این تحقیق، به بررسی آثار تمرین‎های آمادگی جسمانی بر روی کادر ویژه نیروی انتظامی در گروه مداخله و کنترل می پردازیم. آزمون های پارامتریک و ناپارامتریک آماری در تحقیق استفاده شده است. تجزیه و تحلیل داده ها با آزمون f و t من ویتنی انجام شد و بررسی نرمال بودن داده ها توسط آزمون شاپیروویلک وکلموگروف اسمیرنوف انجام گرفت. در این پژوهش، از نرم­افزار SPSS نسخه ۲۶ درصد سطح معناداری ۰۵/۰= p استفاده شد.یافته ها: تمرین های منتخب بر روی فاکتورهای آمادگی جسمانی از قبیل (شنا، دراز و نشست، بارفیکس و آزمون کوپر) تاثیرگذار بوده است. آزمون ۹´۴ و پرش جفت بین دو گروه تجربی و کنترل، اثر معناداری نداشت. میانگین تعداد دراز و نشست (۷۴)، بارفیکس (۳۴.۶)، شنا (۷۹.۶۱) و زمان آزمون ۳۲۰۰ متر (۹۵/۱۰) بر دقیقه به دست آمد.نتیجه گیری: در کارکنان یگان ویژه نیروی انتظامی عوامل آمادگی جسمانی، نظیر: دو ۶۰ متر، پرش جفت و چابکی باید تقویت شود.

کلیدواژه ها:

آمادگی جسمانی ، کادر ویژه ، نیروی انتظامی ، آزمون ناپارامتری من ویتنی ، بازه اطمینان صدکی بوت استرپ