بررسی اثربخشی درمان شناختی-رفتاری تلفیقی بر کاهش فرسودگی شغلی و خستگی روانی زنان متاهل کارمند شهر مشهد

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان شناختی-رفتاری تلفیقی بر کاهش فرسودگی شغلی و خستگی روانی زنان متاهل کارمند شهر مشهد می باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر تمام زنان کارمند شهر مشهد می باشد که بر اساس ماهیت پژوهش، نمونه ای مشتمل بر ۱۵ نفر برای گروه آزمایش و ۱۵ نفر برای گروه کنترل با استفاده از روش نمونه گیری داوطلبانه انتخاب و پرسشنامه های فرسودگی شغلی ماسلاچ و همکاران (۲۰۰۱) و خستگی روانی اسمتس و همکاران (۱۹۹۶) را تکمیل کردند. گروه آزمایش تحت درمان تلفیقی شناختی-رفتاری قرار گرفتند ولی گروه کنترل درمانی دریافت نکردند. در نهایت تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نشان داد درمان شناختی-رفتاری تلفیقی به طور معناداری باعث کاهش کاهش فرسودگی شغلی و خستگی روانی زنان متاهل کارمند شهر مشهد می شود.

کلیدواژه ها:

درمان شناختی-رفتاری تلفیقی ، خستگی روانی ، فرسودگی شغلی ، زنان متاهل کارمند شهر مشهد.