بررسی تاثیر سرمایه فکری بر توسعه گردشگری صحرایی

تحقیق حاضر با هدف بررسی تاثیر سرمایه فکری بر توسعه گردشگری صحرایی انجام گرفته است. روش تحقیق حاضر پیمایشی می باشد. جامعه آماری این تحقیق شامل متخصصان و گردشگری استان کرمان می باشند که به صورت تمام شمار تعداد ۱۸۴ متخصص شناسایی شده به عنوان نمونه تحقیق مشخص گردیدند. ابزار جمع آوری اطلاعات تحقیق حاضر شامل پرسشنامه سرمایه فکری شاکریان (۱۳۹۲) و پرسشنامه توسعه گردشگری نوبخت و همکاران (۱۳۹۲) بود که روایی و پایایی آن مورد تایید قرار گرفت. به منظور بررسی داده های تحقیق حاضر از روش تحلیل مسیر با استفاده از نرم افزارهای SPSS و AMOS ،استفاده گردید. نتایج تحقیق حاضر نشان داد که تمامی مولفه های سرمایه فکری(سرمایه انسانی، سرمایه ساختاری و سرمایه ارتباطی) بر روی توسعه گردشگری صحرایی تاثیرگذار می باشد. نتایج تحقیق نشان داد که از میان مولفه های سرمایه فکری، مولفه سرمایه رابطه ای با تاثیر ۳۸/۰ بیشترین تاثیر را بر روی توسعه گردشگری صحرایی دارد. همچنین مشخص گردید که سرمایه ساختاری ،تاثیری به میزان ۳۴/۰ و سرمایه انسانی به میزان ۲۷/۰ بر روی توسعه گردشگری صحرایی را دارا می باشد. نتایج تحقیق همچنین نشان داد که مدل تحقیق از برازش مناسبی برخودار می باشد.

کلیدواژه ها:

گردشگری ، صحرا ، سرمایه فکری