تاثیر مدیریت تلفیقی مصرف کودهای آلی و زیستی بر کمیت و کیفیت اسانس گشنیز (Coriandrum sativum L.)

اهداف: این تحقیق به منظور بررسی اثر مصرف کودهای آلی و زیستی بر کمیت و کیفیت اسانس گیاه دارویی گشنیز انجام گردید.مواد و روش ها: آزمایش به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی با دوازده تیمار و سه تکرار در شهرستان تهران در سال ۱۳۹۸ اجرا شد. تیمارها شامل ۱- ورمی کمپوست (۱۰ تن در هکتار)، ۲- نیتروکسین، ۳- بیوسوپرفسفات، ۴- بیوسولفور، ۵- ورمی کمپوست + نیتروکسین، ۶- ورمی کمپوست + بیوسوپرفسفات، ۷- ورمی کمپوست + بیوسولفور، ۸- نیتروکسین + بیوسوپرفسفات، ۹- نیتروکسین + بیوسولفور، ۱۰- بیوسوپرفسفات + بیوسولفور، ۱۱- کود شیمیایی و ۱۲- شاهد (عدم مصرف کود) بودند. یافته ها: نتایج نشان داد که تیمارها تاثیر معنی داری بر صفات مورد مطالعه داشتند به طوری که بیشترین عملکرد خشک پیکره رویشی (۳۸۳۳/۳ کیلوگرم در هکتار) در تیمار تلفیقی ۱۰ تن ورمی کمپوست و نیتروکسین، بیشترین عملکرد دانه (۱۲۹۷/۵ کیلوگرم در هکتار) و میزان لینالول در اسانس (۸۹/۵۳ درصد) در تیمار تلفیقی نیتروکسین و بیوسوپرفسفات و بیشترین میزان اسانس در دانه (۰/۳۲ درصد) و عملکرد اسانس (۲/۸۹ کیلوگرم در هکتار) در تیمار نیتروکسین حاصل گردید. هم چنین بیشترین میزان گاماترپینن در اسانس (۵/۲۹ درصد) در تیمار بیوسوپرفسفات و بیشترین میزان ژرانیل استات (۸/۶۹ درصد) و میزان دودسنال در اسانس (۴/۹۴ درصد) در تیمار کود شیمیایی بدست آمد. نتیجه گیری: به طور کلی، نتایج این تحقیق نشان داد که کاربرد کودهای آلی و زیستی، نقش بارزی در افزایش عملکرد و کمیت و کیفیت اسانس گیاه دارویی گشنیز داشتند.

کلیدواژه ها:

بیوسوپرفسفات ، بیوسولفور ، لینالول ، نیتروکسین ، ورمی کمپوست