تطبیق حقوق شهروندی در ایران و آمریکا

حقوق شهروندی در هر جامعه از مهمترین حقوق بشر در قانون هر کشور است. کشور ایران نیز در قانون اساسی مواردی را برای حقوق شهروندی برشمرده که به طور خلاصه میتوان به مواردی همچون: مسکن، امنیت،حق اقامت، حق دادخواهی، حق انتخاب وکیل، مجازات به موجب قانون، اصل برائت، ممنوعیت شکنجه،حفظ حرمت و حیثیت اشخاص، ممنوعیت اضرار به دیگران و حق تابعیت اشاره کرد. قانون اساسی جمهوری اسلامی با الهام گرفتن از فرهنگ غنی اسلامی به ابعاد مختلف وجودی انسان توجه نموده و حقوقی برای او در نظر گرفته است که البته مترقی ترین قوانین اگر در مرحله ی عمل با نقصان مواجه شوند اثر و کارکرد شان را از دست داده و نخواهند توانست پاسخگوی نیازهای جامعه باشند که احساس نارضایتی می تواند از پیامد های آن باشد.قانوناساسی ایالات متحده آمریکا نیز در تاریخ ۱۷۸۹ به تصویب رسید و در طول بیش از ۲۳۴ سال هنوز به قوت خودباقی است. اصول این قانون از هفت فصل تشکیل شده و روح کلی حاکم بر قانون اساسی بر سه محور اصلیقرار دارد که به عنوان محورهای غیرقابل تغییر در نظر گرفته شدهاند. این سه محور عبارتاند از: تفکیک قوا درایالات متحده آمریکا ،نظام انتخاباتی در ایالات متحده آمریکا، نظام فدرالی ایالات متحده آمریکا البته قانون اساسی آمریکا بارها اصلاح و بازنگری شد و تا اکنون از ۲۷ اصلاحیه قانون اساسی که از سال ۱۷۸۹ به تصویب رسیده،۲۶ مورد آن توسط دو سوم اعضاء کنگره ایالات متحده آمریکا و یک مورد نیز توسط دو سوم نمایندگانکنگره،تصویب شدهاند که آن یک مورد نیز مربوط به اصلاحیه بیست ویکم در سال ۱۹۳۳ است. این تحقیق با روش توصیفی- تحلیلی به تطبیق حقوق شهروندی ایران و آمریکا پرداخته است و نتایج حاکی از تطبیق حقوق شهروندی دو کشور حاکی از ان است که برخی از حقوق مشترک بین قانون اساسی ایران و آمریکا توجه به برخی مسائل چون حقوق زنان، آزادی اندیشه ۱. آزادی بیان، حق مسکن، تحصیل و رافه اجتماعی است. اما در قانون اساسی هر دو کشور برخی از این حقوق یا نقض شده یا به طور کامل اجرا نمی شود. مثلا در حقوق شهروندی ایران آزادی بیان و اندیشه کمتر به چشم می خورد و در حقوق شهروندی آمریکا تبعیض نژادی و آزادی بیان و عقیده به چشم می خورد

کلیدواژه ها:

حقوق شهروندی ، قانون اساسی ، ایران ، آمریکا