بررسی تاثیر سبک رهبری عملگرا مدیران بر خودکارآمدی معلمان ابتدایی شهر خلخال در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر سبک رهبری عملگرا مدیران بر خودکارآمدی معلمان ابتدایی شهر خلخال انجام شد. این پژوهش از جنبه هدف کاربردی و به روش توصیفی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل همه معلمان زن و مرد مدارس ابتدایی شهر خلخال در سال تحصیلی۱۰۴۱- ۱۴۰۰ بود که بر اساس استعلام، تعداد دقیق جامعه آماری ۸۹نفر اعلام شد. با توجه به تعداد محدود جامعه آماری ، حجم نمونه برابر با جامعه آماری درنظر گرفته شد. شیوه جمع آوری داده ها به روش میدانی و با استفاده از پرسش نامه بود. بدین منظور از پرسشنامه های استاندارد سبک رهبری عملگرا باس و اولیو ۲۰۰۰ خودکارآمدی استفاده گردید . و برای تحلیل فرضیه ها از آزمون هایرگرسیون ساده استفاده گردید . یافته ها نشان داد ابعاد سبک رهبریعملگرا شامل پاداش مشروط و مدیریت مبتنی بر فعال توانستند خودکارآمدی معلمان را پیشبینی نمایند . اما مدیریت مبتنی بر غیرفعال قادر به پیشبینی خودکارآمدی معلمان نبود . همچنین ابعاد با توجه به یافته ها میتوان گفت مدیران در ر استای بهبود خودکارآمدی ومعلمان ابتد ایی میتوانند از سبک های رهبری عملگرا و استفاده نمایند .

کلیدواژه ها:

سبک رهبری عملگرا ، خودکارآمدی ، معلمان ، مدیران