بررسی تاثیر دوستی در محل کار بر دلبستگی کارکنان (مورد بررسی بانک سپه اصفهان)

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر ابعاد دوستی در محل کار بر دلبستگی کارکنان و تحلیل مولفه های آن در بین مدیران و کارکنان بانک سپه شهر اصفهان انجام شد. در این پژوهش ابعاد دوستی در محل کار (فرصت دوستی و شیوع دوستی ) به عنوان متغیرهای تاثیرگذار بر دلبستگی کارکنان و دلبستگی شغلی و دلبستگی سازمانی نیز به عنوان متغیرهای تاثیر پذیر از دوستی در محل کار مورد بررسی قرار گرفتند. این پژوهش از لحاظ هدف از جمله پژوهش های کاربردی و از نظر ماهیت و روش توصیفی و از نوع پیمایشی است . جامعه آماری این پژوهش کارکنان و مدیران بانک سپه شهر اصفهان بودند، که تعداد آنها در سال ۱۴۰۱ ، ۱۴۷۰ نفر بود که از این تعداد ۳۱۰ نفر به روش نمونه گیری طبقه ای متناسب با حجم ، به عنوان نمونه انتخاب شدند. این پژوهش شامل ۳ فرضیه می باشد که برای بررسی این فرضیات از پرسشنامه استاندارد استفاده شده است . در این پژوهش برای بررسی روایی پرسشنامه از روایی محتوایی و روایی سازه استفاده شد و همچنین برای تعیین پایایی پرسشنامه از روش آلفای کرونباخ استفاده گردید که مقدار آن برای مولفه های دوستی در محل کار (فرصت دوستی ، ۸۱/۰، شیوع دوستی ، ۷۸/۰ ) و مقدار آن برای متغیر دلبستگی کارکنان، دلبستگی شغلی (۶۹/۰) و دلبستگی سازمانی (۷۲/۰) به دست آمد. جهت تجزیه و تحلیل دادهها و آزمون فرضیه ها نیز از نرم-افزارهای SPSS ۲۲ و AMOS ۲۲ استفاده گردید. نتایج آزمون فرضیه ها نشان داد که دوستی در محل کار با مقدار ۶۸/۰ بر دلبستگی کارکنان تاثیر معناداری دارد؛ دوستی در محل کار با مقدار ۳۴/۰ بر دلبستگی شغلی کارکنان تاثیر معناداری دارد؛ دوستی در محل کار با مقدار ۳۸/۰ بر دلبستگی سازمانی کارکنان تاثیرگذار است .

کلیدواژه ها:

حداقل دوستی در محل کار ، شیوع دوستی ، فرصت دوستی ، دلبستگی کارکنان