آموزش و یادگیری پژوهش محور در محیط ساختن گرا

نظریه های نسبتا جدیدی که در آموزش و پرورش و روانشناسی با نام نظریه های سازنده گرایی مطرح شده اند ریشه در اندیشه های علمی و فلسفی گذشته دارند .دیدگاه های سازنده گرایی از پژوهش های پیاژه، ویگوتسکی ، روانشناس انگشتالتی ، بارتلت و برونر، و نیز از فلسفه پرورشی جان دیویی سرچشمه می گیرند. هدف از این مقاله بررسی آموزش و یادگیری پژوهش محور در محیط ساختن گرا می باشد. اطلاعات این مقاله از مدارک و اسنادکتابخانه ای و تحلیل منابع و مقالات پژوهشی گردآوری شده است . نتایج حاصل از این پژوهش کتابخانه ای نشان می دهد که در دو دهه اخیر، دانش و مهارت های مورد نیاز برای موفقیت درزندگی امروزی به دلیل تحولات در حوزه های اقتصادی ، اجتماعی و فناوری تغییر یافته است . امروزه دانش آموزان نیاز دارند تا بفهمند که چگونه به اطلاعات مورد نیازشان دسترسی داشته باشند و چگونه این اطلاعات را در موقعیت های واقعیزندگی به کار ببرند. علاوه بر این ، دانش آموزان با موقعیت های بسیاری مواجه هستند که برای آن جواب سرراست و از پیش آماده شده ای وجود ندارد بلکه به جای آن، آنها بایستی بتوانند موقعیت ها را تحلیل کنند و دانش و مهارت خود را برای پیدا کردن راه حلی که مفید است به کار گیرند. فیلسوفان، روانشناسان و صاحبنظران حوزه تعلیم و تربیت به تبع اینتحولات، به نظریه های جدید یادگیری بویژه سازنده گرایی روی آوردند .دیدگاه سازنده گرایی تاکید می کند که یادگیرنده، فعالانه دانش را می سازد.

کلیدواژه ها:

آموزش ، یادگیری پژوهش محور ، محیط ساختن گرا