محمدامین حیدری - کارشناسی ارشد، مدیریت آموزشی

نظریه های نسبتا جدیدی که در آموزش و پرورش و روانشناسی با نام نظریه های سازنده گرایی مطرح شده اند ریشه در اندیشه های علمی و فلسفی گذشته دارند .دیدگاه های سازنده گرایی از پژوهش های پیاژه، ویگوتسکی ، روانشناس انگشتالتی ، بارتلت و برونر، و نیز از فلسفه پرورشی جان دیویی سرچشمه می گیرند. هدف از این مقاله بررسی آموزش و یادگیری پژوهش محور در محیط ساختن گرا می باشد. اطلاعات این مقاله از مدارک و اسنادکتابخانه ای و تحلیل منابع و مقالات پژوهشی گردآوری شده است . نتایج حاصل از این پژوهش کتابخانه ای نشان می دهد که در دو دهه اخیر، دانش و مهارت های مورد نیاز برای موفقیت درزندگی امروزی به دلیل تحولات در حوزه های اقتصادی ، اجتماعی و فناوری تغییر یافته است . امروزه دانش آموزان نیاز دارند تا بفهمند که چگونه به اطلاعات مورد نیازشان دسترسی داشته باشند و چگونه این اطلاعات را در موقعیت های واقعیزندگی به کار ببرند. علاوه بر این ، دانش آموزان با موقعیت های بسیاری مواجه هستند که برای آن جواب سرراست و از پیش آماده شده ای وجود ندارد بلکه به جای آن، آنها بایستی بتوانند موقعیت ها را تحلیل کنند و دانش و مهارت خود را برای پیدا کردن راه حلی که مفید است به کار گیرند. فیلسوفان، روانشناسان و صاحبنظران حوزه تعلیم و تربیت به تبع اینتحولات، به نظریه های جدید یادگیری بویژه سازنده گرایی روی آوردند .دیدگاه سازنده گرایی تاکید می کند که یادگیرنده، فعالانه دانش را می سازد.

آموزش، یادگیری پژوهش محور، محیط ساختن گرا