بررسی اثربخشی درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی بر اضطراب و افسردگی دانشجویان

هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر اضطراب و افسردگی در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز بود. طرح پژوهش، آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون همراه با گروه گواه و با استفاده از جایگزینی تصادفی آزمودنی ها در گروه های آزمایشی و گواه بود. جامعه آماری پژوهش، شامل تمامی دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ بود که به روش نمونه گیری هدفمند تعداد ۳۰ آزمودنی انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش و گواه (هر گروه ۱۵ نفر) مورد بررسی قرار گرفتند. ابتدا از هر دو گروه پیش آزمون به عمل آمد. سپس، جلسات شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی براساس کتاب شناخت درمانگری مبتنی بر ذهن آگاهی کرین (۱۹۹۸، ترجمه خوش لهجه صدق، ۱۳۹۱) و درمانگری مبتنی بر ذهن آگاهی (بائر، ۲۰۱۴) به مدت ۸ جلسه روی گروه آزمایش اعمال گردید. بعد از اتمام مداخله از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد. ابزار جمع آوری داده ها در پژوهش حاضر شامل پرسشنامه اضطراب بک (BAI) و پرسشنامه افسردگی بک-۲ (BDI-II) بود. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS-۲۴ و روش آماری تحلیل کواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج تحلیل داده ها نشان داد که شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی به طور معنی داری اضطراب و افسردگی را در افراد گروه آزمایش در مقایسه با گروه گواه کاهش داده است. بنابراین، می توان نتیجه گرفت که شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی می تواند به عنوان یک شیوه رواندرمانی موثر در کاهش علائم و نشانه های مشکلات روانی و بهبود زندگی شاد کمک کرده و موجب بهبود کیفیت زندگی دانشجویان گردد.

کلیدواژه ها:

اضطراب ، افسردگی ، شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی.