ارتباط کیفیت خواب و سلامت عمومی پرستاران شاغل در دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان ۱۳۹۱

چکیده   زمینه و هدف: پرستاران از جمله افرادی هستند که در معرض بی خوابی قرار دارند و الگوی نامنظم خواب و بیداری در آن ها باعث کاهش کمیت و کیفیت خواب و کاهش عملکرد حرفه ای می شود. لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط کیفیت خواب و سلامت عمومی پرستاران دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان در سال ۱۳۹۱ انجام شد.   مواد و روش ها : این پژوهش مقطعی روی ۳۸۸ پرستار شاغل انجام شد. جهت جمع آوری داده ها از سه پرسش نامه اطلاعات دموگرافیک، سلامت عمومی ( ( General Health Questionnaire -۲۸ ، و نمایه کیفیت خواب پیتسبورگ ( Pittsburgh Sleep Quality Index ) استفاده شد. داده ها با استفاده از مدل رگرسیون لجستیک مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت .   یافته ها: کیفیت خواب پرستاران با افزایش سن (۰۴۸/۰= p ) ، جنس زن (۰۰۲/۰= p ) و افزایش تعداد شب کاری (۰۱۵/۰= p ) ، کاهش می یابد. بین سلامت عمومی و کیفیت خواب افراد ارتباط مستقیم وجود داشت ( ۰۰۰۰۷/۰ = p ) . مردان سلامت عمومی بهتری نسبت به زنان داشتند (۰۴۸/۰= p ). با افزایش تعداد شبکاری، سلامت عمومی پرستاران کاهش نشان داد (۰۲۳/۰= p ) . بررسی چهار حیطه سلامت عمومی نشان داد که ۱/۵۳% دارای اضطراب هستند. با افزایش تعداد شبکاری (۰۲۳/۰= p ) ، کاهش کیفیت خواب (۰۰۰۰۱/۰= p )، جنسیت زن (۰۰۳۷/۰= p ) اضطراب پرستاران افزایش داشت.   نتیجه گیری: توجه به عوامل فردی و شغلی مانند: سن، جنس و تعداد شب کاری در تنظیم شیفت های کاری به بهبود کیفیت خواب، سلامت عمومی پرستاران و ارتقاء خدمات ارائه شده به بیماران منجر می شود .   واژه های کلیدی: کیفیت خواب، سلامت عمومی، پرستار

کلیدواژه ها:

sleep quality ، General health ، nurse ، کیفیت خواب ، سلامت عمومی ، پرستار