مطالعه ابعاد پاسخ گویی از دیدگاه پرسنل بیمارستان های آموزشی کشور

چکیده   زمینه و هدف: پاسخ گویی واژه ای است که امروزه از لفظ تئوری باید به جنبه عملی مبدل شود. پاسخ گویی در بیمارستان های آموزشی جنبه حیاتی دارد به همین منظور، این مطالعه، با هدف بررسی ابعاد پاسخ گویی از دیدگاه پرسنل در بیمارستان های آموزشی کشور انجام شده است.   مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی در نیمه دوم سال ۱۳۹۰ روی ۵۸۰ نفر در ۵ بیمارستان بزرگ آموزشی کشور در موقعیت های شرق، غرب، جنوب، مرکز و شمال کشور انجام شد. داده ها با استفاده از پرسش نامه محقق ساخته روا و پایا شده، با ۸ بعد و ۳۱ گویه جمع آوری و با استفاده از آمار توصیفی (میانگین، درصد و انحراف معیار) و استنباطی (تی تست ، همبستگی پیرسون) تحلیل شده است.   یافته ها: آزمون ضریب همبستگی پیرسون ارتباط بین تمام ابعاد را مثبت نشان داد. بعد سیاسی با بیشترین میانگین (۷۷/۰±۶۸/۳) به عنوان بارزترین مولفه و بعد فرهنگی با کمترین میانگین (۳۷/۱±۲۲/۲) کم اثرترین متغیر در بهبود پاسخ گویی بوده اند. در مجموع وضعیت پاسخ گویی بیمارستان های آموزشی ایران در حد متوسط به بالا با میانگین (۶۸/۰±۰۱/۳) بوده است.   نتیجه گیری: یافته های پژوهش، تاثیر ۸ بعد معرفی شده را در پاسخ گویی بیمارستان ها موثر دانسته و پیشنهاد می کند که با تاسیس واحدی با همین نام و با کمک برنامه ریزی استراتژیک مطابق با فرهنگ و جمعیت شناختی منطقه بهبود پاسخ گویی را در بیمارستان های آموزشی کشور پایه ریزی و تقویت نمایند.   واژه های کلیدی: پاسخ گویی ، ایران، آموزشی، بیمارستان

کلیدواژه ها:

Accountability ، Iran ، Educational ، Hospital ، پاسخ گویی ، ایران ، آموزشی ، بیمارستان