بررسی تاثیر رویارویی با شاخصه های علمی شادی بر کاهش علایم افسردگی

زمینه و هدف: افسردگی یکی از اختلالات شایع جوامع انسانی است که آسیب های مختلف فردی و اجتماعی را باعث می شود. این پژوهش به منظور بررسی اثربخشی رویارویی با شاخصه های علمی شادی (بخشش، قدردانی و اعمال مهربانانه غیرمشروط) بر کاهش علایم افسردگی اساسی از جمله احساس غم، احساس بی لذتی، احساس بی ارزشی و احساس درماندگی انجام گردید. مواد و روش ها: این پژوهش نیمه تجربی در سال ۱۳۸۹ بر روی ۱۵۰ نفر از دانشجویان دانشگاه شهید باهنر کرمان، انجام شد. ابتدا پرسش نامه افسردگی Beck به عنوان پیش آزمون اجرا گردید و ۶۰ نفر از دانشجویان که نمره بالایی در افسردگی کسب کرده بودند، به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. سپس پرسش نامه های شاخصه های علمی شادی در دو گروه تکمیل شد. طی یک جلسه محرک های دیداری و شنیداری به صورت ناخودآگاه به گروه آزمایش ارائه، و پس آزمون افسردگی و پرسش نامه های بخشش، قدردانی و مهربانی اجرا شد. در مرحله بعد، گروه آزمایش آموزش های مربوط به سه شاخصه علمی شادی را دریافت کرد. پس از اتمام جلسات آموزشی، پس آزمون افسردگی، و بخشش، قدردانی و مهربانی در هر دو گروه اجرا شد. از آزمون t برای تجزیه و تحلیل اطلاعات استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد ارائه آموزش های مرتبط با شاخصه های علمی شادی، تاثیر معنی داری بر کاهش افسردگی داشته است (۰۰۰/۰p=). همچنین نمره های آزمودنی ها در هر سه شاخصه افزایش نشان داد. اما ارائه محرک های دیداری و شنیداری به صورت ناخودآگاه به آزمودنی ها در کوتاه مدت تاثیر معنی داری بر کاهش افسردگی نداشت. نتیجه گیری: تغییرات ایجاد شده در افسردگی دانشجویان، در اثر رویارویی با شاخصه های علمی شادی بوده است. با توجه به یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت رویارویی با شاخصه های علمی شادی نقش قابل توجهی در کاهش افسردگی دارد. واژه های کلیدی: افسردگی، بخشش، قدردانی، اعمال مهربانانه غیرمشروط، دانشجویان

کلیدواژه ها:

Depression‚ Forgiveness‚ Gratitude‚ Unconditional kindness student ، افسردگی ، بخشش ، قدردانی ، اعمال مهربانانه غیرمشروط ، دانشجویان