اثر اسید اسکوربیک بر حجم انفارکتوس و اختلالات نورولوژیک متعاقب سکته مغزی مدل آمبولیک در موش صحرایی

چکیده   زمینه و هدف: شواهد موجود نشان می دهند که اسید اسکوربیک اثرات آنتی اکسیدانی داشته و مبتلایان به سکته مغزی که سطح سرمی اسید اسکوربیک در آن ها بالا بوده است، عملکرد و پیامد رفتاری بهتری داشته اند. در این مطالعه اثر محافظت نورونی اسید اسکوربیک ۳ ساعت پس از ایسکمی مغزی مدل آمبولیک بررسی شد.   مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، حیوانات به سه گروه حلال، اسید اسکوربیک و کنترل جراحی تقسیم شدند. سکته مغزی با تزریق لخته از قبل تشکیل شده به داخل شریان مغزی میانی راست ایجاد شد. ۴۸ ساعت پس از سکته، مغز حیوانات برش داده شده و پس از رنگ آمیزی با تترازولیوم کلرید، حجم انفارکتوس با کمک یک نرم افزار پردازشگر تصویر اندازه گیری شد. هم چنین آزمون های رفتاری شامل اختلالات نورولوژیک و نارسایی حسی در ساعات ۲۴ و ۴۸ پس از القاء ایسکمی بررسی گردیدند.   نتایج: حجم انفارکتوس در گروه کنترل ۶/۲±۴۱/۲۹% و گروه اسید اسکوربیک ۵۷/۱±۵۲/۹% بود. در مقایسه با گروه کنترل، اسید اسکوربیک حجم انفارکتوس مغزی را به طور معنی داری کاهش داد (۰۰۱/۰ P ). هم چنین، درمان تاخیری با اسید اسکوربیک اختلالات نورولوژیک (۰۵/۰> p ) و نارسایی حسی (۰۰۱/۰> p ) را در ۴۸ ساعت پس از سکته مغزی بهبود بخشید.   نتیجه گیری: یافته های مطالعه حاضر نشان داد که اسید اسکوربیک ممکن است اثرات مفیدی در درمان و مراقبت سکته مغزی داشته باشد. مطالعات بیشتری برای بررسی اثرات محافظت نورونی اسید اسکوربیک پس از سکته مغزی لازم است.   واژه های کلیدی: ایسکمی مغزی، اسید اسکوربیک، محافظت نورونی، مدل آمبولیک

کلیدواژه ها:

Cerebral Ischemia ، Acid Ascorbic ، Neuroprotection ، Embolic Model ، ایسکمی مغزی ، اسید اسکوربیک ، محافظت نورونی ، مدل آمبولیک