ارزیابی روش الایزا با استفاده از آنتی ژن های دفعی – ترشحی توکسوپلاسما برای تشخیص توکسوپلاسموزیس در موش صحرایی

سال انتشار: 1383
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 62

فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_RUMS-3-4_004

تاریخ نمایه سازی: 11 مرداد 1402

چکیده مقاله:

خلاصهسابقه وهدف: با توجه به گزارش های قبلی، به نظر می رسد آنتی ژن های دفعی – ترشحی(E/SA)  توکسوپلاسما گوندی نشانگرهای مناسبی برای تشخیص توکسوپلاسموزیس با روش های سرولوژی باشند. در مطالعات قبلی معمولا مایع رویی کشت سلولی توکسوپلاسما یا محیط کشت RPMI-۱۶۴۰ که تاکی زوئیت های تک یاخته در آن انکوبه شده بودند، به عنوان ترکیب حاوی E/SA استفاده شده اند. این مطالعه به منظور ارزیابی روش الایزا با استفاده از مایع صفاق موش سفید کوچک آزمایشگاهی آلوده به توکسوپلاسما (یکی از ترکیبات حاوی آنتی ژن های دفعی – ترشحی توکسوپلاسما) به عنوان آنتی ژن، برای تشخیص توکسوپلاسموزیس در موش صحرایی صورت گرفت.مواد و روش ها: مایع صفاق موش سفید کوچک آزمایشگاهی که ۳ روز قبل به طریق تزریق داخل صفاقی با تاکی زوئیت های توکسوپلاسما آلوده شده بود، کشیده شد و با دور ×g۷۵۰ به مدت ۱۵ دقیقه سانتریفوژ گردید سپس رسوب سولفات آمونیوم اشباع (۳۰%) (ترکیب حاوی آنتی ژن های دفعی – ترشحی) از مایع  رویی آن تهیه شد.۴۰ سر موش صحرایی نر با سن ۱۰-۷ هفته و غیرآلوده به توکسوپلاسما)   Dye - Testمنفی( انتخاب و به هر کدام ۱۰۶×۴ تاکی زوئیت توکسوپلاسما از طریق داخل صفاقی تزریق گردید. به منظور انتخاب نمونه سرم مناسب از مراحل سیر آلودگی، سرم روزهای ۸، ۱۵، ۲۲ و ۶۰ بعد از آلودگی موش های صحرایی تهیه شد در مرحله بعد نمونه های سرم روزهای فوق مربوط به۱۰ سر از آن ها به روش dye-test و سرم روزهای ۱۵ و ۶۰ تمام حیوانات بعد از آلودگی نیز به عنوان نمونه های مناسب هم به روش dye-test و هم به روش الایزا با استفاده از ترکیب حاوی E/SA تهیه شده به طریق مورد نظر در این مطالعه، آزمایش شدند.یافته ها: با توجه به نتایج آزمایش سرم روزهای مختلف موش های صحرایی آلوده، سرم روز ۱۵ و۶۰ به عنوان نمونه های مناسب انتخاب شدند تحت شرایط مورد نظر در این بررسی، Cut-off تست الایزا با ۹۹% اطمینان برابر ۳۳/۰ تعیین گردید که میزان جذب نوری تمام نمونه سرم های روزهای ۱۵ و ۶۰ آلودگی و هم چنین دو مورد از سرم های منفی بالاتر از آن بدست آمد. ویژگی و حساسیت آزمون نیز به ترتیب ۹۵% و ۱۰۰% تعیین شد.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که روش الایزا تحت شرایط مورد نظر در این مطالعه و با استفاده از رسوب سولفات آمونیوم اشباع (۳۰%) مایع صفاق موش سفید کوچک آزمایشگاهی آلوده به توکسوپلاسما، آزمون نسبتا مناسبی برای تشخیص توکسوپلاسموزیس در مدل حیوانی مورد مطالعه می باشد.واژه های کلیدی: توکسوپلاسموزیس، الایزا، آنتی ژن های دفعی - ترشحی، توکسوپلاسما گوندی

کلیدواژه ها: