ارزیابی استفاده از حداقل دوز درمانی کاربامازپین و والپرات سدیم درکنترل حملات صرع

خلاصه سابقه و هدف : مطالعات قبلی نشان داده اند که پزشکان برای کنترل حملات صرعی از دوز بالای داروهای کاربامازپین و والپرات استفاده می کنند و این در حالی است که عوارض مختلف گوارشی ، خونی ، روانی ، قلبی و غیره به همراه دارد. هدف این مطالعه تعیین حداقل دوز درمانی این داروها (در حالی که سطح خونی مطلوب ایجاد شود) بوده است.روش کار: این مطالعه به صورت نیمه تجربی در طول مدت زمان یک سال برروی ۵۶ نفر از مبتلایان به صرع انجام پذیرفت ، ابتدا اطلاعات دموگرافیک بیماران از قبیل سن ، جنس ، وزن و طول مدت درمان ثبت گردید و سپس دستورات دارویی بر اساس دوزهای مشخص اجرا شد (دوز کاربامازپین و والپرات برای بزرگسالان سن بالاتر از ۱۲ سال به ترتیب ۱۱-۹ و ۱۲-۹ و کودکان در کمتر از ۱۲ سال ۱۴-۱۲ و ۱۵-۱۲ میلی گرم به ازاء هر کیلو گرم وزن بود) و ضمن ارزیابی بیماران طی مراجعات مکرر، به طور ماهیانه سطح خونی داروها با کمک تکنیک گازکروماتوگرافی سنجش گردید.یافته ها: نتایج نشان داد که کاربامازپین و والپرات با دوزهای اشاره شده توانسته به ترتیب برای گروه سنی کمتر از ۱۲سال سطح خونی ۴/۷و ۷/۷۴ و برای افراد بالاتر از ۱۲ سال به ترتیب سطح خونی ۲/۸ و ۸/۶۶ میکروگرم در میلی لیتر ایجاد کند. ضمنا در طول دوره کنترل هیچ یک از بیماران دچار حمله تشنجی نشدند.نتیجه گیری : یافته های این مطالعه نشان می دهد که در مقایسه با دوز پیشنهادی در کتاب ها، با دوز دارویی بسیار پایین تری می توان به سطح خونی مناسب برای کنترل حملات صرعی دست یافت .واژه های کلیدی : صرع ، کاربامازپین ، والپرات

کلیدواژه ها:

Epilepsy ، Carbamazepine ، Valproate ، ، صرع ، کاربامازپین ، والپرات