بررسی کارایی جاذب نانوحفره سیلیکایی MCM-۴۱ عامل دارشده باگروه های آلی دی آمینی جهت حذف رنگ اسید اورانژ ۷ از محلول های آبی و فاضلاب کارخانه نساجی
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 186
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_RUMS-15-1_005
تاریخ نمایه سازی: 11 مرداد 1402
چکیده مقاله:
چکیده
زمینه و هدف: صنایع تولید رنگ و نساجی حجم زیادی از پساب های حاوی مواد خطرناک و سمی تولید می نمایند. فرایند جذب، یکی از روش های مناسب جهت حذف رنگ از صنایع آلوده می باشد. این پژوهش با هدف حذف رنگ اسید اورانژ ۷ از محلول های آبی با استفاده از نانوحفره سیلیکایی MCM-۴۱(Mobile Composition of Matter NO.۴۱)اصلاح شده با گروه های آلی دی آمینی (NH۲ -MCM-۴۱) انجام شد.
مواد و روش ها: این مطالعه آزمایشگاهی در بازه زمانی ۶ ماه بر روی نمونه سینتتیک و نمونه واقعی صنعت بافندگی سریرباف کویر کرمان انجام شد. ابتدا جاذب نانوحفره سیلیکایی MCM-۴۱ سنتز گردید و با گروه های آلی دی آمینی عامل دار شد. عوامل pH، مقدارجاذب، زمان تماس، غلظت های متفاوت رنگ اسید اورانژ ۷ بر روی نمونه سینتتیک بررسی و بهینه شد. آزمایش ها در شرایط بهینه بر روی نمونه واقعی نیز انجام گرفت. به منظور درک بهتر فرایند جذب سینتیک جذب و ایزوترم های تعادل بررسی شد. برای تجزیه تحلیل داده ها از آزمون های رگرسیون، و ضریب پیرسون استفاده شد.
یافته ها: بیشترین درصد حذف رنگ اسید اورانژ ۷ در ۴pH=، مقدار جاذب ۱۰ گرم بر لیتر، زمان تماس ۶۰ دقیقه برای محلول های سینتتیک و نمونه واقعی به ترتیب با راندمان ۸۲% و ۷۹% گزارش شد. غلظت۶۰ میلی گرم بر لیتر رنگ اسید اورانژ، حداکثر میزان حذف (۷۸%) را در محلول واقعی نتیجه داد. همچنین، جذب رنگ اسید اورانژ ۷ از ایزوترم لانگمیر با ۹۹/۰= R۲ و سینتیک واکنش درجه دوم کاذب با ۹۸/۰= R۲پیروی نمود.
نتیجه گیری: نانوحفره سیلیکایی MCM-۴۱ عامل دار شده با گروه های آلی دی آمینی می تواند جاذبی مناسب برای حذف آلاینده های رنگی به ویژه اسید اورانژ ۷ ازفاضلاب صنایع نساجی باشد.
واژه های کلیدی:حذف رنگ اسید اورانژ ۷، نانو حفره سیلیکایی NH۲-MCM-۴۱
کلیدواژه ها:
Removal Acid Ornge ۷ ، Nanoporous Silica NH۲-MCM-۴۱ ، حذف رنگ اسید اورانژ ۷ ، نانو حفره سیلیکایی NH۲-MCM-۴۱
نویسندگان
محمد ملکوتیان
Kerman University of Medical Sciences,, Kerman, Iran
مریم مکی
Kerman University of Medical Sciences, , Kerman, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :