بررسی میزان پریشانی اخلاقی پرستاران شاغل در بخش های ویژه مراکز آموزشی درمانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی اردبیل در سال ۱۳۹۵: یک گزارش کوتاه

چکیده زمینه و هدف: زمانی که پرستاران در محیط کاری با ارزش های اخلاقی متفاوتی روبرو شوند، پریشانی اخلاقی در آنها بروز می کند که می تواند کاهش کارایی آنها را در پی داشته باشد. با توجه به فقدان مطالعات در این زمینه در شهر اردبیل، این پژوهش با هدف تعیین میزان پریشانی اخلاقی پرستاران شاغل در بخش های ویژه مراکز آموزشی درمانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی اردبیل اجرا گردید. مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی در سال ۱۳۹۵ به روش سرشماری بر روی کلیه پرستاران (۱۱۸ نفر) بخش های ویژه در مراکز آموزشی درمانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی اردبیل انجام شد. داده ها با استفاده از پرسش نامه مشخصات دموگرافیک و مقیاس پریشانی اخلاقی Corley جمع آوری گردید. سپس داده ها با استفاده از شاخص های آمار توصیفی (فراوانی و درصد، میانگین و انحراف معیار) و آزمون های آمار استنباطی Mann-Whitney و Kruskal-Wallis مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: میانگین و انحراف معیار نمره پریشانی اخلاقی پرستاران مورد مطالعه ۱۸/۲۴±۲۵/۱۰۸ به دست آمد. از میان متغیرهای دموگرافیک، تنها متغیرهای سمت اجرایی (۰۲۵/۰ p=)، نوبت کاری (۰۱۱/۰ p=)، وضعیت تاهل (۰۰۴/۰ p=) و سطح تحصیلات (۰۳۳/۰ p=) با متغیر پریشانی اخلاقی ارتباط آماری معناداری را نشان دادند. نتیجه گیری: پریشانی اخلاقی پرستاران بخش های ویژه در این پژوهش، در حد متوسطی گزارش شد. با توجه به مطلوب نبودن این یافته، توجه جدی به کاهش تجربه پریشانی اخلاقی در پرستاران ضروری به نظر می رسد. واژه های کلیدی: پریشانی اخلاقی، پرستاران، بخش ویژه، اردبیل

کلیدواژه ها:

Moral distress ، Nurses ، Special ward ، Ardabil ، پریشانی اخلاقی ، پرستاران ، بخش ویژه ، اردبیل