بررسی میزان فایده دروس اصلی و تخصصی رشته مددکاری اجتماعی از دیدگاه دانش آموختگان شاغل در موسسات رفاهی، حمایتی، درمانی و قضایی

پژوهش حاضر به منظور تعیین میزان فایده دروس اصلی و تخصصی ارائهشده در دانشگاه ها به دان شآموختگان رشته مددکاری اجتماعی و علوم اجتماعی باگرایش خدمات اجتماعی شاغل در شغل مددکاری در موسسات مختلف رفاهی، حمایتی،درمانی و قضایی انجام شده است.  جامع ه آم اری عبارتن د از کلی ه م ددکاران ف            ارغالتحص یل و ش اغل در مراک ز سازمان بهزیستی، سازمان زندانها، تشکلهای داوطلب مردمی و موسسات خیریه و نیزمراکز بهداشتی و درمانی شهر اصفهان      میباشد.  تعداد ۱۳۸ نفر مددکار دراین پژوهش مشارکت نمودند برای تعیین میزان فایدهدر وی ارائه شده ،کلیه دروس اصلی و تخصصی رشته مددکاری اجتماعی در۰۱ طبقهتقسیم شدند و پاسخگویان در یک مقیاس ۵ گزینه ای (طیف لیکرت) میزان فایده هر یک ازدرسها را تعیین نمودند.  ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه بوده (که برای بررسی روایی از روشروایی محتوا و برای سنجش پایایی از روش آلفای کرونباخ استفاده گردید) و برایتجزیه و تحلیل اطلاعات از روش آماری توصیفی (فراوانی، د رصد، میانگین،  انحرافمعیار ) و روش آمار استنباطی (آزمون) نمونه های مستطیل و تحلیل واریانس یک طرفه استفاده شد.  یافته های تحقیق نشان می دهد که بیشترین میزان فایده در مقوله دانش ومهارتهای مربوط به مددکاری فردی بوده و دانش و مهارتهای روان شناختی، دانش ومهارتهای توانبخشی و دانش و مهارتهای مددکاری گروهی در رتبه های بعدی قرارگرفته اند  . مقایسه نگرش فارغ التحصیلان مرد و زن در مورد فایده درسهای ارائه شده،مشخص نمود که در مقوله های دانش و مهارتهای مددکاری فردی و دانش و مهارتهایمددکاری جامعه ای و دانش و مهارتهای م دیریتی بین مردان و زنان تفاوت معناداریوجود دارد. همچنین در مورد تاثیر نوع سازمان محل اشتغال دانش آموختگان بر نگارشآنان نسبت به میزان فایده دروس ارائه شده، نتایج نشان می دهد که در میانگین نمراتمددکاران شاغل در سازمانها، زندانها در مقوله دانش و مهارتهای حقوقی به طورمعنی داری بیش از سایر گروههاست.