مروری بر نقش شهرداری ها و دولت های محلی در توسعه اکوسیستم نوآوری منطقه ای و شهری (مطالعه ای تطبیقی با تمرکز بر شهر تهران)

نوآوری و پویایی در اقتصادهای محلی و منطقه ای تغییرات و تحولات گسترده ای را به همراه دارد که موجب شده دولت های محلی و شهرداری ها، ایجاد ساختار ها و تدابیر سیاستی متناسبی را در توسعه نوآوری دنبال کنند. در این راستا شهرها و دولت های محلی که سرعت توسعه و به کارگیری نوآوری در آنها گاهی بالاتر از سطح ملی است، نیز به این موضوع توجه دارد و موضع فعالی برای حمایت از نوآوری (در قالب شهر هوشمند، خلاق، نوآور و ...) اتخاذ کرده اند. بنابراین، مقاله حاضر با بررسی مبانی نظری نوآوری شهری، چارچوبی برای حمایت، توسعه و انتشار نوآوری پیشنهاد می کند که شامل ابعاد افراد و استعدادها و کسب وکارهای نوآور، زیرساخت ها (شهر هوشمند و ارتباطات)، سیاست گذاری و حکمرانی، شکل دهی به بازار و تحریک تقاضا (تقاضای شهرداری و دولت، کسب وکارها و شهروندان)، استقرار، مکان های تجمع، هم افزایی و شبکه سازی، سرمایه و تامین مالی، زیرساخت تجاری سازی، آموزشی و پژوهشی و فرهنگ و ترویج است. بر این اساس برای شهرداری به نقش هایی به عنوان متولی نوآوری شهری، نقش های شکل دهنده بازار و تحریک کننده تقاضای نوآوری فراهم کننده بستر توسعه کسب وکارهای نوآور، منبع تامین مالی و سرمایه، مروج فرهنگ نوآوری و کارآفرینی، فراهم کننده زیرساخت فیزیکی، فراهم کننده زیرساخت تجاری سازی، آموزشی، پژوهشی و حامی استقرار، مکان های تجمع هم افزایی و شبکه سازی پیشنهاد شده و با تمرکز بر تهران مورد بررسی قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

نوآوری شهری ، نوآوری منطقه ای ، شهرداری ، اکوسیستم کارآفرینی