تحلیل کنش های گفتاری استنادات قرآنی امام خمینی براساس نظریه جان سرل با تاکید بر بیانات سال های ۱۳۴۸ -۱۳۵۷

هدف پژوهش حاضر بررسی کنش های گفتاری استنادات قرآنی امام خمینی در بیانات سال های ۱۳۴۸-۱۳۵۷ براساس نظریه کنش گفتاری است. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی بوده و نتایج نشان داد که بیشترین کنش های گفتاری مستقیم در استنادات امام خمینی ۶۳ مورد از ۱۳۰ مورد (۴۸.۴۶ درصد) مربوط به کنش ترغیبی، کنش های گفتاری اظهاری به تعداد ۵۵ مورد (۴۲.۳۰ درصد) و کنش گفتاری تعهدی ۱۱ مورد (۸.۴۶ درصد) بود. کنش های عاطفی تنها یک مورد مشاهده شد (۰.۷۶درصد) و کنش اعلامی هیچ موردی از کنش گفتارها را به خود اختصاص نداده بود. همچنین کنش های گفتاری غیرمستقیم در استنادات امام خمینی با بیشترین بسامد، مربوط به کنش گفتاری تشویقی و ترغیبی است؛ این امر نشان دهنده آن است که امام خمینی از اواخر دهه ۴۰ تا پیروزی انقلاب اسلامی سعی داشتند عوام و خواص را به قیام و انقلاب ترغیب نمایند.

کلیدواژه ها:

نظریه کنش گفتاری ، جان سرل ، استنادات قرآنی ، امام خمینی