ویژگی های روانسنجی پرسشنامه ارزیابی عمومی تجربه های روانپریشی در دانشجویان

چکیده هدف از پژوهش حاضر ارزیابی ویژگی های روانسنجی فرم ۴۲ سوالی پرسشنامه فارسی ارزیابی عمومی از تجربه های روان پریشی (استفانیز و همکاران، ۲۰۰۲) در دانشجویان دانشگاه شیراز بود. این مطالعه همچنین به ارتباط بین تجربه های روان پریشی و سلامت عمومی پرداخت. بدین منظور ۲۰۰ نفر از دانشجویان دختر و پسر دانشگاه شیراز (۱۲۹ پسر و ۷۱ دختر) با میانگین سنی به ترتیب ۷۵/۲۳ و ۶۹/۲۵ به شیوه نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند و به پرسشنامه ارزیابی عمومی از تجربه های روان پریشی (CAPE؛ استفانیز و همکاران، ۲۰۰۲) و پرسشنامه سلامت عمومی (GHQ؛ گلدبرگ و هیلر، ۱۹۷۹) پاسخ دادند. داده های به دست آمده با استفاده از تحلیل واریانس چند متغیره، تحلیل عاملی تاییدی و آلفای کرونباخ با نرم افزار SPSS-۲۲ و Amos-۲۲تحلیل شدند و اعتبار همگرای CAPE با GHQ سنجیده شد( ۰.۵۲=r). نتایج حاکی از آن بود که مولفه های مقیاس CAPE از همسانی درونی قابل قبولی برخوردار بودند. مولفه های پرسشنامه GHQ نیز همبستگی مثبت و معنی داری با ابعاد و نمره کل CAPE داشت. در نهایت زنان در افسردگی و نشانه های مثبت نمرات بالاتری از مردان کسب کردند. به طور کلی می توان گفت این پرسشنامه از روایی و پایایی مطلوبی برخوردار است و به نظر می رسد قادر به سنجش تجربیات روان پریشی در جمعیت عادی و به خصوص دانشجویان باشد.

کلیدواژه ها:

افسردگی ، تجربه های روان پریشی ، سلامت روان ، نشانه های مثبت ، نشانه های منفی