تولید دست بافته های محفظه ای در ایل قشقایی بر مبنای انسان شناسی هنر

دست بافته های عشایری مهم ترین مظهر هنر بومی و ایلی بوده و معرف بخشی از خصوصیات اجتماعی و فرهنگی زندگی عشایری است. در ایل قشقایی دست بافته های محفظه ای از تولیدات کاربردی زنان ایل است. با تغییر ساختار زندگی ایلی، اسکان ایلات و عشایر، و در ادامه ی مهاجرت تعداد کثیری از عشایر به مناطق روستایی و شهری و جایگزینی کالاهای ارزان قیمت در تناسب با نیازهای زندگی، تولید بسیاری از بافته های کاربردی منسوخ شده است. این پژوهش با هدف شناسایی ویژگی های ساختاری و کارکردی این نوع دست بافته ها در ایل قشقایی و بررسی این تولیدات بر مبنای انسان شناسی هنر انجام شده است. گردآوری اطلاعات این پژوهش میدانی و کتابخانه ای است. یافته های پژوهش به روش توصیفی تحلیلی ارائه شد. بافته های محفظه ای در اندازه های متعدد در تناسب با نیاز زندگی ایلی به عنوان شاخص، زنان هنرمندان و انتخاب شیوه ی بافت این دست بافته ها در تناسب با کارکرد آنها تعریف شده است. شاخص، نشانه ی محکمی از اجرای خلاق و بیانگر عاملیت هنرمند و سرنمون، بیانگر موقعیت هنرمند است. در وضعیت موجود این دست بافته ها به عنوان شاخص، نقش میانی را دارند که هم میراث جامعه ایلی است و  هم عاملیتی برای تداوم فرآیند سبک بافت که تا به امروز باقی مانده است.

کلیدواژه ها:

Qashqai weavers ، storage bags ، anthropology of art ، بافندگان ایل قشقایی ، دستبافته های محفظه ای ، انسان شناسی هنر