اثر لیتیوم بر تحمل مورفین با استفاده از آزمایش های ضددرد، تعیین نیتریت، بافت شناسی و ایمونوهیستوشیمی قشر پیش پیشانی در موش های سوئیسی نر بالغ

زمینه و هدف: مصرف مزمن اوپیوئیدها منجر به بروز تحمل به اثرات ضددردی آنها می شود. پروتئین کیناز C ، آدنیلیل سیکلاز، نیتریک اکساید و گلیکوژن سنتاز کیناز ۳ بتا (GSK-۳β) مکانیسم های مولکولی درگیر در تحمل مورفین هستند. لیتیوم باعث فعال شدن مسیر فسفاتیدیلینوزیتول ۳ کیناز (PI۳K) / پروتئین کیناز بتا (AKT) می شود که GSK-۳β را مهار کرده و تحمل ناشی از مورفین را کاهش می دهد. این مطالعه به منظور تعیین ثر لیتیوم بر علایم وابستگی به مورفین و تحمل به اثرات ضددردی آن در موش های سوئیسی از طریق سیگنالینگ GSK-۳β انجام شد. روش بررسی: این مطالعه تجربی روی ۵۶ سر موش سوری سوئیسی آلبینو نر بالغ (۸ گروه ۷ تایی) انجام شد. تزریق داخل صفاقی مورفین با غلظت های ۵۰ ، ۵۰ و ۷۵ میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن در ساعات ۸ صبح، ۱۱ صبح و ۱۶ عصر به مدت ۴ روز انجام شد و تک دوز ۵۰ میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن در روز پنجم انجام گردید. اثرات سه دوز خوراکی لیتیوم در غلظت های ۱ ، ۵ و ۱۰ میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن ۴۵ دقیقه قبل از تزریق مورفین، بر تحمل ناشی از مورفین بررسی شد. برای بررسی تحمل ضددرد در روزهای ۱ ، ۳ و ۵ مطالعه، تست های Tail flick و Hot plate انجام شد. در روز آخر مغز موش ها به منظور اندازه گیری سطح نیتریت، ارزیابی بافت شناسی و ایمونوهیستوشیمی برای p-گلیکوژن سنتاز (p-GSSer۶۴۰) جمع آوری شدند. یافته ها: مصرف همزمان لیتیوم به طور معنی داری تحمل ضددرد را در مقایسه با گروه مورفین در روز ۳ و ۵ افزایش داد (P<۰.۰۵). لیتیوم افزایش سطح نیتریت ناشی از مورفین و همچنین آسیب مغزی را کاهش داد. لیتیوم، اثرات محافظتی بر تحمل به مورفین را در آزمایش ایمونوهیستوشیمی ۶۴۰p-GSSer نشان داد و فسفوریلاسیون GS در ریشه سرین ۶۴۰ توسط GSK-۳β را کاهش داد. نتیجه گیری: تجویز لیتیوم سبب کاهش تحمل مورفین در موش های سوئیسی نر بالغ گردید.

کلیدواژه ها:

Opioid ، Pain ، Morphine ، Glycogen Synthase Kinase ۳ beta ، Lithium ، اپیوئید ، درد ، مرفین ، گلیکوژن سنتاز کیناز ۳ بتا ، لیتیوم