بررسی نقطە انجماد لاروهای زمستان گذران سرخرطومی بلوط،Col: m glandium CurculioCurculionidae

یکی از مهمترین و رایج ترین آفات میوه بلوط در ایران و دنیا سرخرطومی بلوطCurculio glandium Marsham میباشد. با توجه به خسارت بالای آفت که به ۷۰-۹۰ درصد نیز میتواند برسد، تعداد بالایی از بذوری که پتانسیل جوانه زدن و رویش طبیعی و در نتیجه احیای جنگلها را دارند از بین می روند. این آفت یک نسل در سال داشته و خسارت آن مربوط به لاروها میباشد که از محتویات داخل بذرها تغذیه کرده و سپس از داخل میوه خارج شده در خاک تشکیل شفیره داده و در نهایت در بهار حشرات کامل ظاهر می شوند و نسل جدید را آغاز می کنند. در خصوص چگونگی زمستانگذرانی آفت و میزان تحمل به سرمای آن اطلاعات بسیار کمی در دست است. در مطالعه کنونی لاروهای زمستان گذران طی پاییز و زمستان از جنگلهای بلوط دره سماق چگنی لرستان جمع آوری گردید. اوایل لاروهاعمدتا در داخل میوه های ریخته شده در پای درخت یافت می شدند، ولی در انتهای زمستانعمدتا در اعماق ۲۰-۱۰ سانتیمتری خاک یافت شدند. از میان بذرهای جمع آوری شده حدود ۶۴ درصد آلوده به این آفت بودند. اندازه گیری نقطه انجماد بدن لاروها طی ماه های زمستان انجام گرفت و به طور متوسط -۶/۴ درجه سلسیوس ثبت گردید. با توجه به اینکه لاروها در دماهای پایینتر از این دما نیز زنده ماندند، پیشبینی میشود این گونه از استراتژی مقاوم به یخ زدگی بهره میبرد. هرچند اندازه گیری نقطه انجماد در بازه زمانی طولانی تر و بررسی تحمل به سرما در دماهای متفاوت نتیجه قاطع تری در خصوص استراتژی سرماسختی این آفت را خواهد داد.

کلیدواژه ها:

سرخرطومی بذر بلوط ، زمستان گذرانی ، سرماسختی ، نقطه انجماد.