بررسی تاثیر اصلاح تصور بدنی با رویکرد شناختی- رفتاری بر طرحواره شرم و نقص و خودپنداره جسمانی دختران مصرف کننده وافر لوازم آرایشی
محل انتشار: دوازدهمین کنفرانس بین المللی دستاوردهای نوین پژوهشی در علوم تربیتی، روانشناسی و علوم اجتماعی
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 219
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ARSEP12_076
تاریخ نمایه سازی: 10 مرداد 1402
چکیده مقاله:
هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر اصلاح تصور بدنی با رویکرد شناختی- رفتاری بر طرحواره شرم و نقصو خودپنداره جسمانی دختران مصرف کننده وافر لوازم آرایشی بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیشآزمون-پس آزمون با گروه کنترل و جامعه آماری شامل دانشجویان دختر ۲۰ تا ۲۵ سال ساکن اصفهان بود.نمونه آماری شامل ۳۰ دانشجوی دختر ۲۰ تا ۲۵ سال انتخاب شد و به صورت تصادفی در دو گروه (آزمایش و کنترل) ۱۵ نفره قرار گرفتند. پس از اجرای پیش آزمون ها، پروتکل هشت جلسه ای شناختی-رفتاری و اجرای پس آزمون انجام شد و داده ها با استفاده از پرسشنامه های: فرم بلند طرحواره ناسازگار یانگ((۱۹۹۰ و خودپنداره جسمانی راجرز(.(۱۹۸۳ پرسشنامه استفاده از لوازم آرایشی((۱۳۹۹ و تصویربدنی مارش((۱۹۹۶ به دست آمد. داده ها با آزمون تحلیل کوواریانس تجزیه و تحلیل شد. که یافته های حاصل از تحلیل داده ها، نتایج نشان داد درمانی شناختی-رفتاری استفاده از لوازم آرایشی p۰/۰۱) ، (F= ۸/۹۳ را کاهش داد، همچنین این درمان طرحواره شرم و نقص(p<۰/۰۱ ، ( F= ۱۰/۲۶ را تعدیل کرد، نیز خودپنداره جسمانی شرکت کننده ها در پژوهش p<۰/۰۱) ، ( F= ۱۸/۹۵ را افزایش داد. همچنین درمان شناختی رفتاری باعث تغییرتصویربدنی از منفیبه مثبت شد(.(P>۰/۰۵ بنابراین رویکرد شناختی- رفتاری بر طرحواره شرم و نقص، خودپنداره جسمانی،استفاده از لوازم آرایشی و همچنین تصویر بدنی تاثیر داشت. پس این روش درمانی می تواند بر روی دختران اجرا شود تا باعث بالا رفتن سلامت روانی و کاهش آسیب های روانشناختی ناشی از تصویربدنی منفی شود و میزان استفاده از لوازم آرایشی در دختران را کم کند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
فریده سادات میرصفائی ریزی
دانش آموخته کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، دانشکده علوم اقتصادی و اجتماعی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان،ایران
علیرضا سلیمی ریزی
دانش آموخته کارشناسی ارشد روانشناسی اسلامی، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی اسلامی، دانشگاه معارف قرآن و عترت اصفهان،اصفهان،ایران