بررسی رابطه ناامیدی و اضطراب والدین با علائم کودکان مبتلا به اختلالات طیف اوتیسم

این مطالعه با هدف بررسی رابطه ناامیدی و اضطراب والدین با علائم کودکان مبتلا به اختلالات طیف اوتیسم،انجام گردیده است. روش مطالعه از دو منظر قابل بررسی است که از منظر شیوه اجراء، در حیطه پژوهش های توصیفی از نوع همبستگی پیش بین قرار دارد و از نظر هدف، کاربردی محسوب می شود. بر این اساس جامعهتحت بررسی این پژوهش شامل کلیه در این پژوهش جامعه آماری کلیه والدین کودکان دارای اتیسم در شهر کرمانشاه و والدین آنها در سال ۱۴۰۱ بوده است. که طبق اطلاعات به دست آمده شامل ۷۰ نفر بودندکه کل آنها به عنوان نمونه بر اساس تمام شماری انتخاب شد. در حوزه جمع آوری اطلاعات پژوهش از دو روش کتابخانه ای و میدانی استفاده گردید. در بخش میدانی برای جمع آوری اطلاعات مورد نیاز پژوهش، از پرسشنامه های اضطراب بک، ناامیدی بک((BHS و تست ASSQ اهلر و گیلبرگ ( (۱۹۹۳ استفاده گردید. سپس برای تجزیه و تحلیل داده های پژوهش از نرم افزار آماری SPSS۲۲ استفاده گردید. نتایج مطالعه نشان داد، بین ناامیدی با علائم کودکان مبتلا به اختلالات طیف اوتیسم رابطه وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد، بین اضطراب با علائم کودکان مبتلا به اختلالات طیف اوتیسم رابطه وجود دارد.

کلیدواژه ها:

ناامیدی ، اضطراب ، والدین ، اختلالات طیف اوتیسم