اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر نشخوار فکری معلمان دوره ابتدایی شهرستانساری

سلامت روان به عنوان یکی از عوامل اساسی در افزایش کارایی و کاهش ایجاد عوارض جسمی و روانی در حرفهمعلمی عنوان شده است. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر نشخوار فکریمعلمان دوره ابتدایی شهرستان ساری می باشد. روش این پژوهش آزمایشی از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون وپس آزمون و گروه کنترل است. جامعه پژوهش حاضر عبارت است از کلیه معلمان دوره ابتدایی شاغل نیمسال تحصیلی دوم ۱۴۰۲-۱۴۰۱ در اداره آموزش وپرورش شهرستان ساری که تعداد ۳۲ نفر نمونه به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و بصورت تصادفی ساده در قالب ۲ گروه ۱۶ نفری (گروه های آزمایشی و کنترل) تقسیم شدند. برای گردآوریداده ها از پرسشنامه مشخصات دموگرافیک و پرسشنامه نشخوار فکری نالن هوکسما و مارو ۱۹۹۱ استفاده شدهاست. برای تحلیل آماری داده ها از روش های آمار توصیفی استنباطی مانند تحلیل کوواریانس (مانکوا) و نرم افزار SPSS۲۵ استفاده شد. اکثریت شرکت کنندگان زن و دارای لیسانس و در گروه سنی ۳۰ الی ۴۰ سال بودند. میانگین سن شرکت کنندگان گروه آزمایش و کنترل به ترتیب ۴۱/۱۲ و ۴۴/۸۰ بود. میانگین متغیر نشخوار فکری در گروه آزمایش در مرحله پیش آزمون ۴۸/۹۵±۴/۲۵ که در مرحله پس آزمون به میزان ۴۰/۱۳±۵/۵۲ کاهش یافته است. در گروه کنترل مرحله پیش آزمون ۴۵/۲۰±۶/۲۰ که در مرحله پس آزمون ۴۵/۵۶±۴/۹۰ نسبتا ثابت مانده است. میانگین متغیر نشخوار فکری در دو گروه حاکی از وجود تفاوت معنیدار است که این مسئله نشان دهنده اثربخشی درمان مبتنیبر پذیرش و تعهد بوده است P<۰/۰۰۱ معنی دار شدن تاثیر نشانگر آن است که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهدمتقابل توانسته است نشخوار فکری و مولفه های آن را در معلمان دوره ابتدایی شهرستان ساری کاهش دهد. لذا میتوانبه عنوان روش مداخله ای موثر برای ارتقا سلامت روانی افراد، به ویژه معلمان استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد ، نشخوار فکری ، معلمان