کاربرد بالقوه میکروآرناها (MicroRNA) در درمان دیابت نوع ۲

دیابت ملیتوس رایج ترین بیماری مزمن در جوامع آمروزی است که درصد بالایی از افراد را درگیر می سازد. این بیمارییک اختلال متابولیکی مدرن است که در افراد چاق» سیکاری. غیر ورزشکار و در معرض استرس وقوع بیشتری دارد و ازمهم ترین علایم آن هیپرگلیسمی است. بیماری دیابت به دو فرم ۱ و ۲ دیده می شود. در هر دو نوع بالا رفتن قند خونمنجر به بروز اختلالات سلولی به ویژه القای استرس اکسیداتیو می شود. استرس اکسیداتیو به نوبه خود موجب اختلالاتبیشتری در ساختار بافت شناسی و عملکرد هورمونی سلول های لوزالمعده می شود. میکروارناها گروهی از آرناهای کوچکسلولی هستند که بر روی ژن های خاص در درون کروموزوم های داخل هسته سلول های جانوری و گیاهی قرار دارند. دردو دهه گذشته با کشف اخیر میکروآرناها نقش های متعددی برای آنها در نظر گرفته شده است مثلا" از نقش اساسی اینمولکول ها به عنوان نشانگر های جدید در تنظیم روندهای داخل سلولی، رشد، تکوین و تکامل، مرگ سلولی، سرطان وبیماریهای دیگری شامل دیابت شیرین نام برده شده است. همجنین نشان داده شده است که میکروآرناها فرآیندهایرشدی متنوعی در گیاهان را تنظیم می کنند. در مقاله مروری حاضر هدف اصلی بررسی میکروارناها و کاربرد بالقوه آنهابرای درمان دیابت نوع۲ می باشد. نتایج این تحقیق ممکن است توسط محققینی که به نوعی بر روی این بیماری فعالیتمی کنند مورد استفاده قرار بگیرد.

کلیدواژه ها:

، MicroRNA ، دیابت ملیتوس ، سلول های الفا و بتا ، بافت پانکراس