بررسی اثربخشی آموزش مهارت های زندگی: خودآگاهی، مدیریت استرس و خشم، توسط روانشناس و گروه همسانان در زندان جیرفت

مقاله حاضر به بررسی اثربخشی آموزش مولفه های مهارت های زندگی ازجمله خودآگاهی، مدیریت استرس و خشم، توسط روانشناس و گروه همسانان در زندان جیرفت، پرداخته است. جامعه آماری این پژوهش را زندانیان شهر جیرفت را تشکیل می دهند، که شامل۶۰۰نفر است. افراد نمونه از روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند که شامل ۴۰ نفر زن و۴۰ مرد می باشند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه مهارت های زندگی، شامل مهارت خودآگاهی (شجاع حیدری و همکاران، ۱۳۹۰)، مهارت مدیریت استرس (کوهن، ۱۹۸۸) و مهارت مدیریت خشم (حاجتی و همکاران، ۱۳۸۷) استفاده شد. یافته ها نشان داد بین میانگین نمرات مولفه های مهارت های زندگی (استرس، خشم و خودآگاهی) در دو گروه روانشناس و همسانان تفاوت معناداری وجود دارد (۰۰۱/۰ P<). برای تحلیل داده ها از آزمون آماری tمستقل استفاده شد وبر اساس نتیجه، فرضیه ی صفر رد و فرضیه ی پژوهش تائید می شود. نتیجه نشان می دهد که اثربخشی آموزش توسط روانشناس بیشتر از گروه همسالان است.

کلیدواژه ها:

مهارت زندگی ، تدریس ، یادگیری ، همسانان ، زندان ، اصلاح و تربیت.