اثربخشی طرح واره درمانی بر همدلی عاطفی زوجین خیانت دیده

هدف از انجام پژوهش حاضر تعیین اثربخشی طرح واره درمانی بر همدلی عاطفی زوجین خیانت دیده بوده است. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی و طرح مورد استفاده از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری از میان زوجین خیانت دیده، که در سال ۱۴۰۰ به مراکز مشاوره شهر اهواز مراجعه نمودند. روش پژوهش به طور دسترس انتخاب شده و به صورت تصادفی تعداد ۳۲ نفر به دو گروه ۱۶ نفره تقسیم شدند. گروه آزمایش ۱۰ جلسه ۹۰ دقیقه ای تحت آموزش گروهی طرح واره درمانی قرار گرفتند، در صورتی که گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه همدلی عاطفی دیویس استفاده شد و برای آزمون فرضیه های پژوهش از آزمون تحلیل کواریانس استفاده شد. یافته ها نشان داد که بعد از طرح واره درمانی، نمرات همدلی عاطفی زوجین در پس آزمون نسبت به پیش آزمون در گروه آزمایش تغییرات معناداری پیدا کرده است. بنابراین طرح واره درمانی بر همدلی عاطفی زوجین خیانت دیده تاثیر دارد.

کلیدواژه ها:

طرح واره درمانی ، همدلی عاطفی ، زوجین خیانت دیده